H. Paus Paulus VI - 8 december 1975
Daarom blijft naast de verkondiging van het Evangelie in algemene vorm, ook die andere vorm van overbrengen, van persoon tot persoon, geldig en belangrijk. De Heer heeft die dikwijls in praktijk gebracht - zoals daarvan bijvoorbeeld de gesprekken getuigen met Nicodemus, Zacheüs, de Samaritaanse vrouw, Simon de Farizeeër en anderen - en ook de Apostelen brachten die vorm in praktijk. Is er eigenlijk wel een andere manier om aan anderen het Evangelie uit te leggen dan door hen de eigen geloofservaring over te brengen?
Het zou niet mogen gebeuren dat de dringende noodzaak om aan massa's mensen de Blijde Boodschap te verkondigen, ons deze vorm van verkondiging zou doen vergeten waardoor iemands persoonlijk geweten bereikt wordt, geraakt door een in alle opzichte uniek woord dat hij van een ander ontvangt. Wij kunnen niet genoeg die priesters prijzen die in het Sacrament van Bekering of in het pastorale gesprek zich bereid tonen de mensen te leiden op de wegen van het Evangelie, hen te bemoedigen in hun inspanningen, hen overeind te helpen als ze gevallen zijn, en hen altijd bij te staan met onderscheiding en hulpvaardigheid.
