H. Paus Paulus VI - 8 december 1975
Dit gezegd zijnde, verheugt het ons dat de Kerk zich steeds levendiger bewust wordt van de eigen, fundamenteel evangelische manier die zij heeft om mee te werken aan de bevrijding van de mensen. Wat zij doet? Steeds meer zoekt zij talrijke christenen aan te zetten om zich toe te wijden aan de bevrijding van de anderen. Zij biedt deze christenbevrijders een inspiratie vanuit het geloof, een motivatie van broederlijke liefde, en een sociale leer waar de ware christen niet aan voorbij kan zien, die hij aan de basis moet leggen van zijn wijsheid en zijn ervaring, teneinde die concreet te vertalen in categorieën van actie, deelname en inzet. Dat alles moet, zonder dat er verwarring ontstaat met tactische houdingen of met dienstbaarheid aan een politiek systeem, kenmerkend zijn voor het elan van de geëngageerde christen. De Kerk spant zich in om de christelijke strijd voor de bevrijding steeds in te passen in het wereldomvattende heilsplan dat zij zelf verkondigt.
Wat wij hier in herinnering hebben gebracht, komt meer dan eens naar voren uit de besprekingen van de Synode. Bovendien hebben wij zelf aan dit thema enkele verhelderende woorden willen wijden in de Toespraak tot de Vaders bij de sluiting van de Vergadering. H. Paus Paulus VI, Toespraak, Aan het einde van de 3e Gewone Bisschoppensynode over "Evangelisatie in de moderne wereld" (26 okt 1974)
Het is te hopen dat al deze overwegingen zullen helpen om de dubbelzinnigheid te vermijden die al te vaak om het woord "bevrijding" hangt in de ideologieën, de systemen en in politieke groeperingen. De bevrijding zoals de evangelisatie die verkondigt en voorbereidt is die welke Christus zelf heeft verkondigd en aan de mens heeft geschonken door zijn offer.
