H. Paus Paulus VI - 8 december 1975
En deze verkondiging moet vóór alles gebeuren door het getuigenis. Laten we ons een christen of een groep christenen voorstellen. Temidden van de gemeenschap van mensen tussen wie zij leven, geven zij er blijk van in staat te zijn tot begrip en tonen zij zich gastvrij; leven en levenslot delen zij met de anderen, en solidair met hen zetten zij zich met allen mee in voor al wat edel en goed is. Zij stralen bovendien op een eenvoudige en spontane manier uit dat zij geloven in enkele waarden die uitgaan boven de gangbare, en dat zij hopen op iets dat onzichtbaar is en waar zij zich geen voorstelling van zouden durven maken. Dan wekken deze christenen, met een dergelijk getuigenis zonder woorden, in de harten van hen die hen zien leven onweerstaanbaar vragen op: Waarom zijn zij zo? Waarom leven ze op die manier? Wat of wie is het die hen inspireert? Waarom zijn zij temidden van ons?
Welnu, een dergelijk getuigenis is reeds verkondiging van de Blijde Boodschap, stilzwijgend maar heel krachtig en werkzaam. Misschien zijn dit wel de eerste vragen die veel niet christenen zich stellen, of het nu gaat om personen aan wie Christus nog nooit verkondigd is, of om niet praktiserende gedoopten, of om personen die wel binnen het christendom leven maar volgens beginselen die verre van christelijk zijn, dan wel om personen die niet zonder pijn op zoek zijn naar iets of Iemand van wie zij het bestaan vermoeden maar aan wie zij geen naam kunnen geven. Andere vragen zullen nog opkomen, die dieper gaan en een grotere impact hebben, opgeroepen door dit getuigenis, dat aanwezigheid, deelname en solidariteit omvat, en dat een wezenlijk element, meestal het eerste, is in de evangelisatie Vgl. Tertullianus, Apologeticum, 39: CCL, I, blz. 150-153; Minucius Felix, Octavius, 9 en 31: CSLP, Turijn 1963, blz. 11-13, 47-48. Tot dit getuigenis zijn alle christenen geroepen en zij kunnen allen in dit opzicht echte evangelieverkondigers zijn. Wij denken in het bijzonder aan de verantwoordelijkheid van de emigranten in de landen die hen ontvangen.