Vanuit pastoraal standpunt wordt er in de antwoorden in zeer gevallen gewezen op de behoefte aan een grotere verspreiding - in een nieuw taalgebruik, en daarbij een coherente antropologische visie voorhoudend - van hetgeen in H. Paus Paulus VI - Encycliek
Humanae Vitae
Het menselijk leven en geboorteregelingen
(25 juli 1968) wordt gezegd. Hierbij moet men zich niet beperken tot cursussen ter voorbereiding van een huwelijk, maar dit ook doen door middel van trajecten van opvoeding tot de liefde. In enkele antwoorden wordt gesuggereerd dat de presentatie van de methoden van natuurlijke regeling van de vruchtbaarheid in samenwerking geschiedt met werkelijk deskundige personen, zowel vanuit medisch als pastoraal standpunt. Daarom dringt men aan op de samenwerking met universitaire centra die zich met het bestuderen en verdiepen van deze methoden bezighouden op het vlak van het bevorderen van een meer ecologische visie op het menselijke. Men suggereert eveneens meer plaats in te ruimen voor deze thematiek op het terrein van de vorming van de toekomstige priesters op de seminaries, gegeven het feit dat de priesters soms niet erop voorbereid lijken te zijn om deze thema’s te behandelen en soms geven zij onjuiste en misleidende aanwijzingen.