In het bijzonder dient er aandacht te worden geschonken aan de moeders die geen echtgenoot hebben en die alleen voor de kinderen zorgen. Hun toestand is vaak het gevolg van zeer zware lijdensweg, niet zelden een van in de steek gelaten worden. Men dient vóór alles de liefde en de moed te bewonderen waarmee zij het in hun schoot ontvangen leven hebben opgenomen en waarmee zij voorzien in de groei en de opvoeding van hun kinderen. Zij verdienen van de kant van de burgermaatschappij een bijzondere ondersteuning, die rekening houdt met de zoveel offers die zij onder ogen zien. Door de christelijke gemeenschap dient vervolgens een zorg geleverd te worden die hun een idee van de Kerk geeft als van een waar gezin van de kinderen van God.