Uit de antwoorden komt de gemeenschappelijke overweging naar voren dat op het gebied van wat men als moeilijke huwelijkssituaties kan definiëren, verhalen van groot lijden verborgen zijn, evenals getuigenissen van grote liefde. “De Kerk is geroepen altijd het open huis van de Vader te zijn. (...) het vaderhuis waar plaats is voor ieder met zijn zwaar leven”. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 47 De ware pastorale urgentie is deze mensen het mogelijk te maken hun wonden te verzorgen, te genezen en weer samen met heel de kerkelijke gemeenschap op weg te gaan. De barmhartigheid van God voorziet niet in een tijdelijke bedekken van ons leed, maar stelt wel het leven radicaal open voor verzoening door het nieuw vertrouwen en rust te schenken door middel van een ware vernieuwing. De gezinspastoraal heeft, verre van zich op te sluiten in een legalistische visie, de zending aan de grote roeping tot liefde te herinneren, waartoe de persoon is geroepen, en deze te helpen te leven overeenkomstig zijn waardigheid.