Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De cathedra staat - laten we het nog maar eens zeggen - symbool voor de gezagvolle leerbevoegdheid, een macht tot gehoorzaamheid en dienstbaarheid, opdat het Woord van God - zijn waarheid! - onder ons zijn licht kan verspreiden en ons de weg kan wijzen. Maar als wij het hebben over de cathedra van de Bisschop van Rome, hoe zouden we dan de woorden kunnen vergeten die de heilige Ignatius van Antiochië aan de Romeinen schreef? Petrus, komend van Antiochië, zijn eerste zetel, begaf zich naar Rome, zijn definitieve zetel. Een zetel die definitief werd door het martelaarschap waarmee hij voorgoed zijn opvolging bond aan Rome. Ignatius van zijn kant was, terwijl hij Bisschop van Antiochië bleef, op weg naar het martelaarschap dat hij in Rome zou ondergaan. In zijn H. Ignatius van Antiochië
Epistula ad Romanos
Brief aan de Romeinen () verwijst hij naar de Kerk van Rome als naar "Haar die voorzit in de liefde" - een veelbetekenende uitdrukking.

We weten niet helemaal zeker wat Ignatius voor ogen stond toen hij deze woorden gebruikte. Maar voor de oude Kerk duidde het woord liefde, agapè, op het mysterie van de Eucharistie. In dit Mysterie komt de liefde van Christus steeds tastbaar in ons midden. Hier geeft Hij zichzelf steeds opnieuw. Hier laat Hij zijn Hart steeds opnieuw doorboren; hier houdt Hij zijn belofte: de belofte dat Hij vanaf het kruis allen tot zich zou trekken. In de Eucharistie leren wij zelf de liefde van Christus. Het is dankzij dit middelpunt en hart, dank zij de Eucharistie, dat de heiligen hebben geleefd en de liefde van God de wereld in gedragen hebben op steeds weer nieuwe manieren en in nieuwe vormgevingen. Dank zij de Eucharistie wordt de Kerk steeds opnieuw herboren. De Kerk is niets anders dan dat netwerk - de eucharistische gemeenschap! - waarin wij allen, doordat wij dezelfde Heer ontvangen, één enkel lichaam worden en de hele wereld omarmen. Voorzitten in de leer en voorzitten in de liefde moeten uiteindelijk een en hetzelfde zijn: heel de leer van de Kerk leidt uiteindelijk naar de liefde. En de Eucharistie, als aanwezige liefde van Jezus Christus, is het criterium van elke leer. Van de liefde hangen heel de Wet en de Profeten af, zegt de Heer (Mt. 22, 40). De liefde is de vervulling van de wet, schreef de heilige Paulus aan de Romeinen (Rom. 13, 10).

Dierbare Romeinen, nu ben ik uw Bisschop. Dank voor uw edelmoedigheid, dank voor uw sympathie, dank voor uw geduld! Als katholieken zijn we in zekere zin allemaal ook Romeinen. Met de woorden van psalm 87, een lofhymne op Sion, moeder van alle volkeren, zong Israël en zingt de Kerk: "Van Sion zal het heten: ieder is daar geboren" (Ps. 87, 5). Zo zouden ook wij kunnen zeggen: als katholieken zijn we in zekere zin allemaal in Rome geboren. In die zin wil ik met heel mijn hart trachten uw bisschop te zijn. En wij allen willen proberen steeds meer katholiek te zijn - steeds meer broeders en zusters in de grote familie van God, die familie waarin er geen vreemdelingen bestaan.

Tenslotte zou ik van harte de Vicaris voor het Bisdom Rome willen bedanken, Kardinaal Camillo Ruini, en ook de hulpbisschoppen en al zijn medewerkers. Van harte dank ik de pastoors, de geestelijkheid van Rome en allen die als gelovigen hun bijdrage leveren bij het bouwen van het levende huis van God. Amen