Het Tweede Heilig Vaticaans Oecumenisch Concilie hecht grote waarde aan de wens van velen om het Paasfeest geplaatst te zien op een vaste zondag en te komen tot een onveranderlijke kalender. Daarom verklaart het Concilie, na zorgvuldig onderzoek van de gevolgen, die de invoering van een nieuwe kalender met zich mee kan brengen, het volgende:

Het heilig Concilie heeft er geen bezwaar tegen, dat het Paasfeest wordt geplaatst op een vaste zondag in de Gregoriaanse kalender, op voorwaarde, dat dit de instemming heeft van alle belanghebbenden, vooral van de broeders, die van de gemeenschap met de Apostolische Stoel gescheiden zijn.

Eveneens verklaart het heilig Concilie, dat het geen bezwaar heeft tegen de initiatieven, die streven naar de invoering van een onveranderlijke kalender in de burgerlijke samenleving.

Onder de verschillende systemen echter, die in studie zijn om een onveranderlijke kalender vast te stellen en in de burgerlijke samenleving in te voeren, kunnen slechts die door de Kerk aanvaard worden, die de week van zeven dagen met de zondag intact laten en zeker stellen, zonder dagen in te voegen buiten de week, zodat de opeenvolging van de weken onaangetast blijft, tenzij er zich zeer ernstige redenen mochten voordoen, waarover de Apostolische Stoel moet oordelen.