Ten slotte hielden wij het niet langer uit. Wij besloten alleen in Athene te blijven

en Timóteüs, onze broeder en Gods medewerker bij de prediking van Christus’ evangelie, tot u te zenden. Hij moest u sterken en bemoedigen in uw geloof;

niemand van u mocht zich door die beproevingen laten verontrusten; want gij weet dat zulk een lot voor ons bestemd is.

Toen wij bij u waren, hebben wij u reeds voorzegd, dat ons verdrukkingen te wachten stonden; en zo is het ook uitgekomen, gelijk gij nu zelf merkt.

Daarom heb ik hem, toen ik het hier langer kon uithouden, naar u toegestuurd om mij te vergewissen van uw geloof, of de verzoeker u misschien had verleid en onze arbeid op niets was uitgelopen.

Zojuist is Timóteüs hier aangekomen: hij heeft ons goed nieuws gebracht van uw geloof en uw liefde, en dat gij nog altijd een goede herinnering aan ons bewaart en even vurig verlangt ons weer te zien als wij u.

Daarom zijn wij nu, broeders, om u, om uw geloof, met troost vervuld bij alle dwang en druk die wij moeten verduren.

Wij leven weer op, nu blijkt dat gij standhoudt in de Heer.

Hoe kunnen wij Hem naar waarde danken voor u, voor al de blijdschap die gij ons bezorgt voor het aanschijn van onze God?

Dag en nacht bidden wij Hem met de grootste vurigheid, dat wij u mogen weerzien en aanvullen wat aan uw geloof nog ontbreekt.

Moge Hij, God, onze Vader, en onze Heer Jezus ons de weg naar u banen.

En u moge de Heer overvloedig doen toenemen in de liefde voor elkaar en voor allen, zoals ook onze liefde uitgaat naar u.

Hij sterke uw hart, zodat gij onberispelijk zijt in heiligheid voor het aanschijn van God onze Vader, bij de komst van onze Heer Jezus met al zijn heiligen.