Van Jahwe kreeg ik een visioen: Ik zag twee manden met vijgen staan bij de tempel van Jahwe. Het was kort nadat Jekonja, zoon van Jojakim, de koning van Juda, de edelen van Juda, de smeden en de slotenmakers door Nebukadnessar, de koning van Babel, uit Jeruzalem naar Babel waren weggevoerd.

In de ene mand zaten prachtige vijgen, vijgen van de eerste pluk; in de andere zaten slechte vijgen, te slecht om te eten.

En Jahwe vroeg mij: `Wat ziet gij, Jeremia?' Ik antwoordde: `Ik zie vijgen. De goede vijgen zijn uitstekend, maar de slechte zijn bijzonder slecht, te slecht om te eten.'

Toen kwam het woord van Jahwe tot mij:

Dit zegt Jahwe, Israëls God: Zoals voor deze goede vijgen, zo zorg Ik goed voor de ballingen van Juda die Ik van hier naar het land van de Chaldeeën heb laten gaan.

Ik heb alleen hun welzijn voor ogen en breng hen terug naar dit land. Ik bouw hen weer op en breek hen niet af, Ik plant hen en ruk hen niet uit.

Ik geef hun een hart om te erkennen dat Ik Jahwe ben. Zij zullen mijn volk en Ik zal hun God zijn, want ze zullen met heel hun hart naar mij terugkeren.

Maar zoals met de slechte vijgen, te slecht om te eten, zo handel Ik met Sidkia, de koning van Juda, met zijn edelen, met de rest van zijn volk dat nog in dit land is overgebleven, en met degenen die zich in Egypte hebben gevestigd, zegt Jahwe.

Ik maak hen tot een schrikbeeld voor alle koninkrijken op aarde, een teken van smaad, een mikpunt van schimp en spot, een vloek overal waar Ik hen verstrooi.

Het zwaard, honger en pest stuur Ik op hen af, tot ze geheel verdwenen zijn van de grond die Ik hun en hun voorvaderen had gegeven.