Het woord van Jahwe kwam tot mij:

Ge moogt hier niet huwen en geen kinderen hebben.

Want dit zegt Jahwe over de kinderen die in dit land worden geboren, over de moeders die hen ter wereld brengen en de vaders die hen verwekken:

Ze zullen sterven aan dodelijke ziekten; niemand treurt over hen, niemand begraaft hen; ze liggen als mest op de akker. Ze komen om door oorlog en hongersnood. De vogels en de wilde dieren azen op hun lijken.

Dit zegt Jahwe: Ge moogt geen sterfhuis binnengaan; ge moogt niet rouwen en geen deelneming betuigen. Want Ik ontneem dit volk het heil, de genade en de ontferming, die ik het heb gegeven - godsspraak van Jahwe -.

Klein en groot vindt de dood in dit land; niemand die hen begraaft of over hen treurt; niemand die zich het lichaam kerft of zich kaal scheert.

Niemand brengt troost door brood aan te bieden of een beker te reiken aan hen die rouwen over een dode, al was het een vader of moeder.

Ga ook geen huis binnen waar gefeest wordt om mee te eten en te drinken.

Want dit zegt Jahwe van de machten, Israëls God: Gij zult het nog meemaken, dat Ik hier de kreten van blijdschap en vreugde, het zingen voor bruidegom en bruid laat verstommen.

Wanneer ge dit volk dit alles verkondigt en ze vragen: `Waarom kondigt Jahwe ons die grote rampen aan, wat hebben we misdaan, waarom hebben wij gezondigd tegen Jahwe onze God?',

dan moet ge hun antwoorden: `Uw voorvaderen hebben mij verlaten - godsspraak van Jahwe -, ze zijn achter andere goden aangelopen, om die te dienen en te vereren. Maar Mij hebben ze verlaten, mijn wet hebben ze niet onderhouden.

En gij maakt het nog erger dan uw voorvaderen: iedereen blijft hardnekkig in de boosheid, niemand luistert naar Mij.

Daarom verdrijf Ik u uit dit land naar een onbekend land dat ook uw voorvaderen niet kenden. Daar kunt ge andere goden dienen, dag en nacht, want Ik heb met u geen medelijden meer.'

De tijd komt - godsspraak van Jahwe -, dat men niet meer zegt: `Zowaar Jahwe leeft die de Israëlieten uit Egypte heeft geleid',

maar: `Zowaar Jahwe leeft die de Israëlieten uit het noorden heeft geleid, uit alle landen waarheen Hij hen had verdreven'; want Ik breng hen terug naar de grond, die Ik hun voorvaderen gegeven had.

Ik stuur een groot aantal vissers uit om hen te vangen - godsspraak van Jahwe -. Daarna stuur Ik een groot aantal jagers om hen uit de verste schuilhoeken, in bergen en heuvels op te jagen.

Ik houd mijn ogen gericht op al wat zij doen, niets blijft voor Mij verborgen, geen misstap ontgaat Mij.

Hun misdaden en zonden zet ik hun dubbel betaald, omdat ze mijn land hebben ontwijd met het aas van hun verachtelijke goden. Heel mijn gebied wemelt van hun afschuwelijke beelden.

Jahwe, mijn sterkte, mijn burcht, mijn toevlucht in tijd van nood, van het eind van de aarde komen de volken naar U en bekennen: De goden van onze vaderen waren leugen en lucht, ze dienden tot niets.

Kan de mens soms goden maken? Dat zijn immers geen goden.

Dat zal Ik hun leren! Deze keer laat Ik hen de macht van mijn hand voelen. Ze zullen weten dat mijn naam Jahwe is.