Voor de koorleider. Van David. Een psalm.

Ik heb de Heer vurig verbeid: toen boog Hij zich over tot mij, Hij verhoorde mijn roepen om hulp

en trok mij uit de groeve des doods, uit het slijk van dit zuigend moeras; Hij zette mijn voeten op rotsgrond, heeft mijn schreden vastheid gegeven.

Hij gaf mij een nieuw lied in de mond: de lofzang voor wie onze God is. O, mocht elk dit verstaan in ontzag, op de Heer zich leren verlaten:

want gelukkig de man die voorgoed op de Heer zijn vertrouwen gegrond heeft, zich niet bij zelfverzekerden schaart, noch bij wie zich verliezen in leugens.

Hoe ontelbaar, Heer onze God, zijn de wonderen die Gij verricht hebt, uw bestemmingen om onzentwille; uw grootheid is onvergelijkelijk: wilde ik die onthullen met woorden, het was boven de macht van mijn taal.

Gij die offers afwees en geschenken hebt mijn dove oren geopend: brand - en zondoffers zeggen U niets.

Toen heb ik gesproken: 'hier ben ik. Mij geldt wat in de boekrol vervat is:

God, uw wil te doen is mijn vreugde, uw wet is binnenin mij gegrift.'

Bode van uw gerechtigheid ben ik waar de schare tesamengestroomd is; zie, mijn lippen hield ik niet gesloten: Gij, Heer, Gij weet dit van mij.

Uw gerechtigheid - haar heb ik nimmer in het eigen hart weggeborgen: ik verkondig uw trouw, uw verlossing, zwijg niet van uw genade, uw waarheid, waar de velen bijeen zijn vergaderd.

Heer, ontzeg mij dan niet uw ontferming: mogen uw genade, uw waarheid mij behoeden te allen tijde,

want rondom sluiten rampen mij in - zij worden welhaast ontelbaar; door mijn zonden word ik achtervolgd, hen aan te zien niet bij machte; talloos - mijn hoofdharen te boven. En mijn hart vertwijfelt in mij.

Heer, behage het U mij te redden, Heer, kom mij haastig te hulp.

Laat beschaamd staan, bewust van hun schande, die het hadden gemunt op mijn leven, geef Gij de smadelijke aftocht van wie op mijn ongeluk hoopten,

mogen zelf zich verschuilen, vernederd, die schateren: 'raak! die is raak!'

Wacht geluk en vreugde in U niet elk wiens hart naar u uitgaat? Het woord' grootmachtig is God' mogen telkendage herhalen zij die verbeiden uw heil.

Ik ben zo ellendig, zo arm - Heer, wil aan mij denken. Mijn hulp zijt Gij, mijn bevrijder: mijn God, laat U niet wachten.