Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Broeders, laat niet zovelen onder u leraars zijn. Gij weet toch, dat wij er alleen maar strenger om geoordeeld zullen worden.

Want wij allen struikelen vele malen. Wie in zijn spreken nooit misdoet is een volmaakt mens, in staat zichzelf geheel in toom te houden.

Wij hoeven een paard slechts een toom in de mond te leggen om het hele dier te besturen en in de hand te hebben.

Of denkt aan een schip: hoe groot het ook is en al wordt het door hevige winden voortgedreven, toch wordt het door een heel klein roer gewend naar believen van de stuurman.

Ook de tong is maar een klein deel van ons lichaam, toch voert zij een hoge toon. Bedenkt hoe weinig vuur er nodig is om een groot bos in brand te steken.

Ook de tong is een vuur, een wereld van ongerechtigheid; onder onze ledematen is het de tong die het geheel kan bezoedelen en ons levensrad in vlam zetten, zelf in vlam gezet door de hel.

Wilde beesten, vogels, reptielen, vissen, elke diersoort wordt getemd of is al getemd door het menselijk geslacht.

Maar de tong kan geen mens temmen: dat bandeloos euvel vol dodelijk venijn.

Met haar zegenen wij onze Heer en Vader, en met haar vervloeken wij de mensen, die naar Gods gelijkenis zijn geschapen.

Uit een en dezelfde mond komt zegen voort en vloek. Dit mag niet zo zijn, broeders!