Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In de dagen van Herodes, koning van Judea, leefde er een priester Zacharias geheten, die behoorde tot de klasse van Abia. Hij had een vrouw uit de dochters van Aäron en haar naam was Elisabet.

Beiden waren rechtvaardig in Gods ogen en leefden onberispelijk volgens alle geboden en voorschriften van de Heer.

Zij hadden geen kinderen, want Elisabet was onvruchtbaar en beiden waren al op gevorderde leeftijd.

Toen Zacharias voor God als priester mocht optreden omdat zijn klasse de beurt had, geschiedde het, dat hij,

zoals onder de priesters gebruikelijk was, door het lot werd aangewezen om de tempel des Heren binnen te gaan en het wierookoffer op te dragen.

Het gehele volk stond op het uur van het wierookoffer buiten te bidden.

Er verscheen hem een engel des Heren, staande aan de rechterkant van het wierookaltaar.

Toen Zacharias hem zag, ontstelde hij en werd door vrees bevangen.

Maar de engel sprak tot hem: 'Vrees niet Zacharias, want uw bede is verhoord; uw vrouw Elisabet zal u een zoon schenken, die gij Johannes moet noemen.

Ge zult verheugd zijn en het uitjubelen en vele mensen zullen zich over zijn geboorte verblijden.