Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en diens broer Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg, waar zij alleen waren.

Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd: zijn gelaat begon te stralen als de zon en zijn kleed werd glanzend als het licht.

Opeens verschenen hun Mozes en Elia, die zich met Hem onderhielden.

Petrus nam het woord en zei tot Jezus: “Heer, het is goed dat wij hier zijn. Als Gij wilt zal ik hier drie tenten opslaan, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.”

Nog had hij niet uitgesproken of een lichtende wolk overschaduwde hen en uit die wolk klonk een stem: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, in wie Ik mijn behagen heb gesteld; luistert naar Hem.”

Op het horen daarvan wierpen de leerlingen zich ter aarde neer, aangegrepen door een hevige vrees.

Maar Jezus kwam naar hen toe, raakte hen aan en zei: “Staat op en weest niet bang.”

Toen zij hun ogen opsloegen zagen zij niemand meer dan alleen Jezus.

Onder het afdalen van de berg gelastte Jezus hun: “Spreekt met niemand over wat ge hebt aanschouwd, voordat de Mensenzoon uit de doden is opgestaan.”