Eerbiedwaardige broeders, dierbare kinderen.

Nu wij wederom het grote gebeuren overwegen van de Zoon Gods die mens geworden is, moge de boodschap van de evangelische goedheid en liefde in haar totale omvang en duidelijkheid, ieder mens bereiken. Moge de gelovigen opnieuw worden aangespoord de goedheid en liefde te beleven en aan de angstige wereld daarvan een voorbeeld te geven. Moge alle mensen van goede wil zich bezinnen op de juiste en blijvende toepassing van de hoge beginselen waarop het geordende maatschappelijke leven gebaseerd moet zijn.

Het is de bedoeling van de nederige Plaatsbekleder van Christus, door Zijn stem te verheffen, op heel bijzondere en treffende wijze de aandacht van de gehele wereld te vestigen op de plicht die op ons allen rust en die zijn oorsprong vindt in het kerstgebeuren zelf.

Aan het eind gekomen van Onze toespraak denken Wij met ontroering aan de gehele mensheid voor het heil waarvan het Goddelijk Woord zelf is mens geworden, in het bijzonder aan de lijdenden, aan de gekwelden naar ziel en lichaam, aan hen die rechtvaardigheid en liefde verwachten; aan eenieder zenden Wij Onze vaderlijke kerstwens tot troost.

Wij kunnen echter de droefheid die Ons hart vervult niet verzwijgen; ook wanneer deze Kerstmorgen aanbreekt zullen er op de wereld nog volkeren zijn zonder vrede, zonder veiligheid, zonder godsdienstvrijheid, die in angst leven voor het spook van oorlog en honger. Voor hen stijgt Ons vurig gebed te hemel, met tranen van droefheid in het oog bidden wij voor hen om een rechtvaardige oplossing van alle moeilijkheden en onenigheid. Wij herhalen nogmaals Onze oproep tot de verantwoordelijkheden der naties, opdat door hun gezamenlijke arbeid de rechtvaardigheid en de zo vurig gewenste vrede mogen bestendigd worden. Met dit vredeswoord, gegrond op ware goedheid willen Wij Onze Kerstboodschap, waarbij Wij Onze heilwensen in Onze Apostolische Zegen voegen, besluiten.