Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Tegelijkertijd groeit er een oppervlakkige of schijnbare ecologie, die een zekere verstarring en onbekommerde onverantwoordelijkheid versterkt. Zoals vaak gebeurt in tijden van diepe crisis, die om moedige beslissingen vragen, zijn wij geneigd te denken dat wat er aan het gebeuren is, niet zeker is. Als wij oppervlakkig toezien, dan lijkt het dat, afgezien van enkele zekere tekenen van vervuiling en verval, de dingen niet zo ernstig zijn en de planeet nog lange tijd in de huidige omstandigheden zou kunnen blijven voortbestaan. Dit vluchtgedrag dient ons ertoe om onze stijl van leven, productie en consumptie te handhaven. Het is de manier waarop het menselijk leven zich redt om alle zelfdestructieve gebreken te voeden: men tracht ze niet te zien, men strijdt om ze niet te erkennen, men stelt belangrijke beslissingen uit, men doet alsof er niets aan de hand is.