Paus Franciscus - 24 mei 2015
Wij zijn niet allen geroepen om direct in de politiek werkzaam te zijn, maar binnen de maatschappij bloeit een ontelbare verscheidenheid aan verenigingen die ingrijpen ten gunste van het algemeen welzijn door het natuurlijk en stedelijk milieu te verdedigen. Zij bekommeren zich bijvoorbeeld om een publieke plaats (een gebouw, een fontein, een vervallen monument, een landschap, een plein), om de bescherming, sanering, verbetering of verfraaiing van iets dat van allen is. Om hen heen ontwikkelen en herstellen zich banden en ontstaat een nieuw lokaal maatschappelijk netwerk. Zo bevrijdt een gemeenschap zich van een op consumptie gerichte onverschilligheid. Dat wil ook zeggen een gemeenschappelijke identiteit koesteren, een geschiedenis die wordt bewaard en doorgegeven. Zo neemt men de zorg voor de wereld en de kwaliteit van leven van de armsten op zich met een gevoel van solidariteit dat tegelijkertijd het bewustzijn is dat men een gemeenschappelijk huis bewoont dat God ons heeft toevertrouwd. Deze gemeenschappelijke acties kunnen veranderen in intense spirituele ervaringen, wanneer zij een liefde tot uitdrukking brengen die zich geeft.