Hartelijk dank beste broeder Alois, voor uw warme en hartelijke woorden. Lieve jongeren, beste pelgrims van vertrouwen, hartelijk welkom in Rome!

Jullie zijn met zeer velen gekomen, uit Europa en ook van andere continenten, om te bidden bij de graven van de heilige apostelen Petrus en Paulus. Hier in deze stad hebben ze alle twee hun bloed voor Christus vergoten. Het geloof, dat deze beide grote apostelen van Christus bezielde, is hetzelfde geloof, dat ook jullie op weg heeft doen gaan. Voor het komende jaar, dat nu heel gauw gaat beginnen, hebben jullie je voorgenomen de bronnen van vertrouwen op God open te leggen, om daaruit in je dagelijkse leven te kunnen putten. Ik ben blij, dat jullie je op die manier aansluiten bij de intentie van het Jaar van het Geloof, dat in oktober begonnen is.

Het is de vierde keer, dat jullie een Europese bijeenkomst in Rome houden. Bij deze gelegenheid wil ik graag de woorden herhalen, die mijn voorganger Johannes Paulus II bij de derde bijeenkomst in Rome tot de jongeren zei: “De Paus voelt zich ten diepste met jullie verbonden in deze jullie bedevaart van het vertrouwen op aarde ... Ook ik ben geroepen, een pelgrim van het vertrouwen in de Naam van Christus te zijn.” 30 december, 1987

Iets meer dan zeventig jaar geleden heeft Frère Roger de gemeenschap van Taizé opgericht. En ze ziet nog steeds duizenden jonge mensen uit de hele wereld toestromen die op zoek zijn naar betekenis in hun leven. De broeders nemen hen op in hun gebeden en geven ze de gelegenheid om een persoonlijke band met God aan te gaan. Om deze jonge mensen te ondersteunen op hun weg naar Christus, kreeg Frère Roger het idee om een “pelgrimsreis van vertrouwen over de aarde” te beginnen. Als onvermoeibare getuige van het Evangelie van vrede en verzoening, en bezield van het vuur van een Oecumene van heiligheid, heeft Frère Roger al diegenen, die in Taizé zijn geweest, aangemoedigd om zoekers naar eenheid te worden. Paus Benedictus XVI - Toespraak
Oecumenische ontmoeting in het Aartsbisschoppelijk paleis te Keulen
(19 augustus 2005): “We zouden van binnen uit gehoor moeten geven aan zijn spiritueel geleefde idee van Oecumene en ons door zijn getuigenis laten leiden naar een echte verinnerlijkte en vergeestelijkte Oecumene.” In zijn voetsporen dragen jullie allemaal die boodschap van eenheid. Ik verzeker jullie de onherroepelijke inzet van de katholieke Kerk en dat ze de zoektocht naar wegen die naar verzoening leiden voort zal zetten, om uiteindelijk tot een zichtbare eenheid van alle christenen te komen. En vanavond wil ik met bijzondere genegenheid al diegenen onder jullie begroeten die protestant of orthodox zijn.

Vandaag stelt Christus jullie de vraag, die hij aan zijn leerlingen stelde: wie ben Ik voor jullie? Op die vraag antwoordde Petrus, aan wiens graf we ons op dit moment bevinden: “U bent de Messias, de Zoon van de levende God.” (Mt. 16, 15-16) En zijn gehele leven werd een concreet antwoord op die vraag. Christus wil ook van ieder van jullie een antwoord krijgen, dat niet is ingegeven door dwang of angst, maar door jullie meest innerlijke vrijheid. Als jullie op deze vraag antwoorden, zal jullie leven haar diepste betekenis krijgen. De tekst van de Brief van Johannes, die we net gehoord hebben, helpt ons op de meest eenvoudige wijze en direct te begrijpen, hoe we die vraag kunnen beantwoorden: "we moeten geloven in de Naam van zijn Zoon Jezus Christus en elkaar liefhebben." (1 Joh. 3, 23) Geloven en God en je naaste liefhebben! Wat kan meer verheven zijn? Wat kan van grotere schoonheid zijn?

Gedurende deze dagen in Rome kunnen jullie in jullie eigen hart dat Ja tegen Christus laten groeien, in het bijzonder door de lange stiltes na het Evangelie te benutten die een centrale plek in jullie gemeenschappelijk gebed innemen. Dit woord van God, zo zegt de heilige Petrus het in zijn Tweede Brief, is “een licht dat schijnt in de duisternis” en waarnaar jullie zouden moeten opzien, “totdat de dag aanbreekt en de morgenster opkomt in jullie harten.” (2 Pt. 1,19) Jullie hebben het begrepen: als de morgenster in je hart moet opkomen, dan is dat zo, omdat ze daar nog niet aanwezig was. Want soms brengen het kwaad en het lijden van onschuldigen je aan het twijfelen en veroorzaken onrust. En het ja tegen God, kan dan moeilijk worden. Maar die twijfel maakt jullie niet tot ongelovigen! Christus heeft de man uit het Evangelie niet afgewezen omdat hij uitriep: “Ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp!” (Mc. 9, 24).

God laat je niet alleen, niet aan jezelf over, opdat je je worsteling met het vertrouwen in Hem zult volhouden. Hij geeft ons allemaal de vreugde en de ondersteuning van de gemeenschap van de Kerk. Tijdens jullie verblijf in Rome kunnen jullie nieuwe ervaringen opdoen met de Kerk, vooral dankzij de grootmoedige gastvrijheid van veel parochies en van de kloostergemeenschappen. Als jullie straks weer thuis zullen zijn in je eigen land, dan zul je ontdekken dat God jullie door alle verschillende soorten van roeping medeverantwoordelijk maakt voor zijn Kerk. Die gemeenschap, die het lichaam van Christus vormt, heeft jullie nodig en er is daarin een plaats voor jou. Afhankelijk van jullie talenten, afhankelijk van wat ieder van jullie als bijzondere gave bezit, vormt de Heilige Geest het geheim van de gemeenschap, de gemeenschap van de Kerk, die haar leven geeft om de wereld van vandaag het goede nieuws van het Evangelie te brengen.

Samen met het zwijgen heeft het zingen een belangrijke plaats in jullie gebeden. De gezangen van Taizé vullen in deze dagen de basilieken van Rome. Het zingen is een ondersteuning en onvergelijkbare uitdrukking van het gebed. Doordat jullie Christus bezingen, stellen jullie je ook open voor het geheim van zijn hoop. Wees niet bang om de dageraad voor te zijn om God te loven. Jullie zullen niet teleurgesteld worden.

Lieve jonge vrienden, Christus leidt jullie niet weg van de wereld. Hij zendt je juist daar waar het licht ontbreekt, opdat jullie het naar anderen brengen. Ja, jullie zijn allemaal geroepen om kleine lichtjes voor diegenen te zijn, die om jullie heen zijn. Met aandacht voor een eerlijkere verdeling van de goederen van deze aarde en met jullie inzet voor de gerechtigheid en een nieuwe medemenselijke solidariteit kun je diegenen die om jullie heen zijn helpen om beter te begrijpen hoe het Evangelie ons tegelijkertijd tot God en tot onze naaste brengt. Zo zullen jullie er door jullie geloof aan bijdragen, dat er weer vertrouwen op de aarde komt.

Wees vervuld van hoop! God zegene jullie, jullie gezinsleden en jullie vrienden!