Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het koningschap van Maria moet, minder nog dan dat van haar Zoon, worden opgevat overeenkomstig de werkelijkheden van het moderne politieke leven. Natuurlijk kunnen wij de wonderen van de hemel niet anders weergeven dan door de zeer onvolmaakte woorden en uitdrukkingen van de menselijke taal, maar dat betekent volstrekt niet, dat wij bij de eer, die we Maria geven, ons moeten binden aan een bepaalde bestuursvorm of aan een bijzondere politieke structuur. Het koningschap van Maria is een bovenaardse werkelijkheid, die evenwel tegelijkertijd tot in het binnenste van de harten doordringt en ze raakt in hun innerlijk wezen, in zover ze geestelijk en onsterfelijk zijn.

Maar van de grenzeloze goedheid van de allerzaligste Maagd, die wij vandaag aanroepen als de koninklijke Moeder van de Heer, verwachten wij nog andere, niet minder kostbare weldaden. Niet alleen moet zij de duistere plannen en de boze werken van de vijanden van een verenigde en christelijke mensheid vernietigen, maar zij moet daarenboven aan de mensen van heden iets van haar geest meedelen. Wij bedoelen hiermee de moedige en stoutmoedig durvende wil, die in moeilijke omstandigheden bij gevaren en hindernissen zonder aarzelen de aangewezen beslissingen weet te nemen en ze met onverwoestbare energie ten uitvoer weet te leggen, zodat hij de zwakken, de lusteloze en weifelaars met zich meesleept, d.w.z. allen, die niet meer geloven in de rechtvaardigheid en de hoogheid van de zaak, die zij moeten verdedigen. Wie ziet niet, in hoe hoge graad deze geest in Maria zelf heeft gewerkt en hoe zij de lof heeft verdiend, die "aan de sterke vrouw" Vgl. Spr. 31, 10 toekomt? Haar "Magnificat", dat lied van vreugde en onoverwinnelijk vertrouwen in de macht van God wiens werken zij gaat volvoeren, vervult haar met een heilige stoutmoedigheid, met een kracht, die de natuur niet kent.

Heers over de geesten van de mensen, opdat zij niets anders zoeken dan de waarheid; over hun wil, opdat zij niets anders nastreven dan het goede; over hun harten, opdat wij niets anders beminnen dan wat ook gij bemint.