De uitingen van hulde en godsvrucht van heel de katholieke wereld in de afgelopen maanden jegens de Moeder van God hebben zowel in het openbaar als in de bescheiden particuliere initiatieven van godsvrucht een schitterend bewijs gegeven van de liefde tot de Maagd Maria en van het geloof in haar onvergelijkelijke voorrechten. Maar om de kroon te zetten op al deze manifestaties door een plechtigheid, bijzonder kenmerkend voor het Maria-Jaar, hebben wij het feest van Maria-Koningin willen instellen en vieren.

Niemand van u, geliefde zonen en dochters, zal zich hierover verwonderen of menen, dat hier sprake is van een nieuwe titel, die wij aan Maria willen toekennen. Herhalen de Christengelovigen niet reeds sinds eeuwen in de litanie van Loreto de aanroepingen van Maria als Koningin? En als bij het bidden van de rozenkrans de herinnering aan de vreugden, de smarten en de glorie van de Moeder van God ons ter vrome overweging wordt voorgehouden, wordt hij dan niet besloten met de stralende herinnering aan Maria, door haar Zoon ten hemel opgenomen en door Hem met een koninklijke diadeem gekroond?

Het is dus niet onze bedoeling geweest een nieuwigheid in te voeren, maar veeleer om in de tegenwoordige omstandigheden voor de ogen van de wereld een waarheid te doen lichten, wel geschikt om gene· zing te brengen voor haar kwalen, om haar te bevrijden van haar beklemming en om haar te leiden naar de weg van het heil, waar zij angstig naar zoekt.

Het koningschap van Maria moet, minder nog dan dat van haar Zoon, worden opgevat overeenkomstig de werkelijkheden van het moderne politieke leven. Natuurlijk kunnen wij de wonderen van de hemel niet anders weergeven dan door de zeer onvolmaakte woorden en uitdrukkingen van de menselijke taal, maar dat betekent volstrekt niet, dat wij bij de eer, die we Maria geven, ons moeten binden aan een bepaalde bestuursvorm of aan een bijzondere politieke structuur. Het koningschap van Maria is een bovenaardse werkelijkheid, die evenwel tegelijkertijd tot in het binnenste van de harten doordringt en ze raakt in hun innerlijk wezen, in zover ze geestelijk en onsterfelijk zijn.

De oorsprong van Maria's heerlijkheden, het plechtig ogenblik, dat heel haar persoon en zending belicht, is dat, waarop zij, vol van genade, tot de aartsengel Gabriël haar "Fiat" sprak, dat haar instemming met Gods beschikking uitdrukte; daardoor werd zij Moeder van God en Koningin en ontving zij de koninklijke taak om te waken over de eenheid en de vrede van het mensdom. Wij hebben het vaste vertrouwen, dat de mensheid door haar geleidelijk deze reddende weg zal opgaan; zij zal de leiders van de naties en de harten van de volkeren naar eendracht en liefde leiden.

Wat kunnen dan de Christenen op dit ogenblik, nu eenheid en vrede van de wereld, ja ook de bronnen zelf van het leven in gevaar zijn, anders doen dan hun blik richten op haar, die zij bekleed zien met koninklijke macht? Zij, die eens het goddelijk Kind, eerstgeborene van alle schepselen en van heel de schepping, met haar mantel omhulde, moge zich thans verwaardigen evenzo alle mensen en alle volkeren met haar waakzame liefde te omgeven; zij moge als Zetel der wijsheid de waarheid doen schitteren van de woorden der H. Schrift, door de H. Kerk op haar toegepast: "Pér me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt; per me principes imper ant, et potentes decernunt iustitiam: door mij heersen de koningen en doen de machthebbers wat rechtvaardig is; door mij regeren de vorsten en besturen de soevereinen met gerechtigheid." (Spr. 8, 15-16) Als de wereld op het ogenblik rusteloos worstelt om haar eenheid te veroveren en de vrede te verzekeren, dan is het beroep op Maria's koningschap machtiger dan alle aardse middelen en alle menselijke plannen, die altijd in een of ander opzicht te kort schieten; want dit beroep is de stem van het christelijk geloof en de christelijke hoop, die hun kracht ontlenen aan de goddelijke beloften en de onuitputtelijke hulpmiddelen, welke dit rijk van Maria ons heeft doen toestromen voor de redding van het mensdom.

Maar van de grenzeloze goedheid van de allerzaligste Maagd, die wij vandaag aanroepen als de koninklijke Moeder van de Heer, verwachten wij nog andere, niet minder kostbare weldaden. Niet alleen moet zij de duistere plannen en de boze werken van de vijanden van een verenigde en christelijke mensheid vernietigen, maar zij moet daarenboven aan de mensen van heden iets van haar geest meedelen. Wij bedoelen hiermee de moedige en stoutmoedig durvende wil, die in moeilijke omstandigheden bij gevaren en hindernissen zonder aarzelen de aangewezen beslissingen weet te nemen en ze met onverwoestbare energie ten uitvoer weet te leggen, zodat hij de zwakken, de lusteloze en weifelaars met zich meesleept, d.w.z. allen, die niet meer geloven in de rechtvaardigheid en de hoogheid van de zaak, die zij moeten verdedigen. Wie ziet niet, in hoe hoge graad deze geest in Maria zelf heeft gewerkt en hoe zij de lof heeft verdiend, die "aan de sterke vrouw" Vgl. Spr. 31, 10 toekomt? Haar "Magnificat", dat lied van vreugde en onoverwinnelijk vertrouwen in de macht van God wiens werken zij gaat volvoeren, vervult haar met een heilige stoutmoedigheid, met een kracht, die de natuur niet kent.

Wat zouden wij gaarne zien, dat allen, die heden ten dage de verantwoordelijkheid dragen voor een goede en juiste gang van zaken in het openbare leven, dit lichtend voorbeeld van koninklijke gezindheid navolgen! Is echter ook bij hen niet van tijd tot tijd een zekere lusteloosheid, berusting en passiviteit merkbaar, die hen belet vastberaden en volhardend de zware problemen van het tegenwoordig ogenblik aan te pakken? Zijn er niet die zich door de gebeurtenissen soms laten meeslepen in plaats van ze door heilzaam en opbouwend werken meester te blijven?

Is het dan niet dringend noodzakelijk, alle nog restende levenskrachten te mobiliseren en degenen, die nog geen volledig besef hebben van de gevaarlijke psychologische depressie, waartoe zij zijn vervallen, tot werkzaamheid te prikkelen? Het koningschap van Maria vindt een pakkend symbool in de "acies ordinata: een leger in slagorde"; niemand echter zal hierbij denken aan een oorlogszuchtige gezindheid, maar enkel en alleen aan de zielesterkte, die wij in de Maagd in heldhaftige graad bewonderen en die voortvloeit uit het bewustzijn krachtdadig de orde van God in de wereld te bevorderen.

Moge ons gebed tot de Moeder van God, onze Koningin, voor de mensen, die hun verantwoordelijkheid voelen, de genade verkrijgen hun kleinmoedigheid en traagheid te overwinnen, nu wij een tijd beleven, waarin niemand zich een ogenblik rust mag gunnen, nu in zoveel landen de rechtvaardige vrijheid wordt onderdrukt, de waarheid door het wroeten van een leugenachtige propaganda wordt verduisterd, en de krachten van het kwaad ontketend schijnen over de aarde!

Terwijl Maria's koningschap de regeerders van de naties kan inspireren tot een handelwijze en tot besluiten volgens de eisen] van het ogenblik, blijft zij tevens over alle volkeren van de aarde en over alle sociale klassen de overvloed van haar genaden uit storten. Na het gruwelijk schouwspel van het lijden aan de voet van het kruis, waar zij het zwaarste offer had gebracht, dat van een moeder kan gevraagd worden, ging zij voort haar moederlijke zorg te wijden aan de eerste Christenen, haar aangenomen kinderen. Omdat zij Koningin is, meer dan wie ook, door haar zielegrootheid en door de verheven genaden van God, houdt zij niet op alle schatten van haar genegenheid en haar liefdevolle zorg rijkelijk mee te delen aan het mensdom in ellende. Het rijk van Maria is niet gegrondvest op de aanspraken van haar rechten en op hooghartige heerszucht; het kent slechts één wens, zichzelf volledig te geven in hoogste en volkomen edelmoedigheid.

Zo oefent dus Maria haar koningschap uit: zij aanvaardt onze hulde en weigert niet, ook naar de nederigste en meest onvolmaakte gebeden te luisteren.

Vol verlangen om de gevoelens van heel het Christenvolk te vertolken, wenden wij ons daarom tot de allerzaligste Maagd met deze vurige smeekbede:

Uit de diepte van dit tranendal, waarin de lijdende mensheid zich moeizaam voortsleept te midden van de golven van een zee, altijd opgezweept' door de stormen van de hartstochten, slaan wij onze ogen omhoog naar u, o Maria, allerbeminnelijkste Moeder, om troost te vinden in het beschouwen van uw heerlijkheid en om u te begroeten als Koningin en Meesteres van hemel en aarde, als Koningin en Meesteres over ons.

Met rechtmatige kinderlijke fierheid willen wij uw koningschap roemen en wij erkennen, dat het u toekomt om de allerhoogste waardigheid van heel uw persoon, o liefste en ware Moeder van Hem, die Koning is door eigen recht, door erfenis en door verovering.

Heers over ons, o Moeder en Meesteres, wijs ons de weg naar de heiligheid; leid ons en sta ons bij, opdat wij er nooit van afwijken.

In het hoogste der hemelen oefent gij uw heerschappij uit over de koren van de engelen, die u begroeten als hun Koningin; over de scharen van heiligen, die zich verblijden in de beschouwing van uw stralende schoonheid; heers zo ook over heel het menselijk geslacht, wijs vooral aan hen, die uw Zoon nog niet kennen, de weg van het geloof.

Heers over de Kerk, die uw liefdevolle heerschappij erkent en feestelijk viert en die tot u komt, veilige toevlucht in de rampen van onze dagen. Maar heers heel bijzonder. over dat deel van de Kerk, dat vervolgd en onderdrukt wordt; geef het kracht om de tegenspoed te i dragen, standvastigheid om zich niet te buigen onder de onrechtvaardige verdrukking, licht om niet: te vallen in de hinderlagen van de vijand, vastberadenheid om te weerstaan aan openlijke aanvallen en te allen tijde een onwankelbare trouw aan uw rijk.

Heers over de geesten van de mensen, opdat zij niets anders zoeken dan de waarheid; over hun wil, opdat zij niets anders nastreven dan het goede; over hun harten, opdat wij niets anders beminnen dan wat ook gij bemint.

Heers over personen en gezinnen: over gemeenschappen en naties, over de vergaderingen van de machthebbers, de beraadslagingen van de wijzen, de nederige verlangens van de eenvoudigen.

Heers op wegen en pleinen, in steden en dorpen, in dalen en op bergen, in de lucht, op het land en op de zee.

Aanvaard het vrome gebed van allen, die weten, dat uw rijk een rijk is van barmhartigheid, waar iedere smeekbede verhoring vindt, iedere smart troost, ieder onheil verzachting, iedere ziekte genezing, en waar als op een wenk van uw liefdevolle handen zelfs het leven glimlachend opstaat uit de dood.

Geef dat allen, die nu in alle delen van de wereld u toejuichen en u erkennen als Koningin en Meesteres, eens in de hemel de volheid van uw rijk mogen genieten, de aanschouwing van uw Zoon, die met de Vader en de Heilige Geest leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.