
Jean-Louis Kardinaal Tauran - 3 augustus 2012
Zoals u weet, ook al is de taak van de opvoeding toevertrouwd aan de hele samenleving, zij is eerst en vooral, en op een bijzondere manier, het werk van de ouders en, met hen, van de gezinnen, de scholen en de universiteiten, zonder de verantwoordelijken te vergeten van het religieuze, culturele, sociale, economische leven en van de wereld van de communicatie.
Het betreft een onderneming die zowel mooi als moeilijk is: kinderen en jongeren helpen de vaardigheden te ontdekken en te ontwikkelen die de Schepper hen heeft toevertrouwd en verantwoordelijke menselijke relaties uit te bouwen. Verwijzend naar de taak van de opvoeders, bevestigde Zijne Heiligheid Paus Benedictus XVI onlangs: “Meer dan ooit zijn daarvoor authentieke getuigen noodzakelijk en niet alleen maar verstrekkers van regels en informatie... De getuige is iemand die als eerste de weg voorleeft die hij voorstelt”. Paus Benedictus XVI, Boodschap, Wereld Vrede Dag 2012, Jongeren opvoeden tot gerechtigheid en vrede (8 dec 2011), 2 Laten we bovendien bedenken dat ook de jongeren zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen opvoeding en voor hun vorming tot gerechtigheid en vrede.