
Internationale Theologische Commissie - 29 november 2011
Tegen het eind van de middeleeuwen viel de eenheidsstructuur van de christelijke wijsheid, waarvan theologie de sluitsteen was, langzaam uiteen. Filosofie en andere seculiere disciplines maakten zich steeds verder los van de theologie en de theologie zelf raakte verbrokkeld in specialisaties, die zich soms niet meer bewust waren van hun diepe onderlinge verband. De theologie leek afstand te nemen van het Woord van God en werd soms tot louter filosofische reflectie op religieuze kwesties. Misschien als gevolg van die veronachtzaming van de Schrift verdwenen de theo-logische dimensie en het spirituele einddoel ervan uit het zicht, en begon de spiritualiteit een eigen leven buiten de rationaliserende universitaire theologie om, en zelfs in verzet ertegen. Vgl. Thomas à Kempis, Over de Navolging van Christus, De Imitatio Christi. I, 3. Aldus gefragmenteerd, raakte de theologie steeds verder afgesneden van het dagelijkse leven van het Christenvolk en slecht toegerust om de vragen van de moderniteit aan te kunnen.