Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Verscheidene malen heb ik willen verklaren, dat de dialoog van de kerk en de culturen vandaag een levensbelang betekenen voor de toekomst van de kerk en de wereld. Het zij mij vergund aanhoudend terug te komen op twee voorname en elkaar aanvullende aspecten die beantwoorden aan twee niveaus waarop de kerk actief is: dat van de evangelisatie van de culturen en dat van de verdediging van de mens en zijn culturele ontwikkeling. Beide taken vereisen, dat de nieuwe wegen van de dialoog van de kerk met de culturen van onze tijd worden omschreven. 

Voor de kerk is deze dialoog absoluut onontbeerlijk, want anders zou het evangelie een dode letter blijven. De heilige Paulus aarzelde niet te zeggen: 'Wee mij, als ik het evangelie niet verkondig!' Aan dit einde van de twintigste eeuw moet de kerk zich evenals in de tijd van de apostel, alles voor allen maken door zich met sympathie met de hedendaagse culturen te verenigen. Er moeten nog milieus en mentaliteiten, evenals landen en hele streken worden geëvangeliseerd, hetgeen een lang en moedig proces van inculturatie veronderstelt, opdat het Evangelie de ziel van de levende culturen doordringt en aan hun hoogste verwachtingen beantwoordt en hen doet groeien in de dimensie zelf van het christelijk geloof, de hoop en de liefde. De kerk heeft door haar missionarissen op alle continenten reeds een onvergelijkelijk werk volbracht, maar dit missiewerk is nooit af, want soms zijn de culturen nog maar oppervlakkig geraakt, en in ieder geval vragen ze een hernieuwde benadering, omdat ze zonder ophouden veranderen. Voegen wij er ook aan toe, dat dit edele woord missie thans ook wordt toegepast op oude beschavingen die door het christendom zijn getekend, maar die nu bedreigd worden door onverschilligheid, agnosticisme of zelfs ongeloof. Bovendien komen nieuwe cultuursectoren op met andere doelstellingen, werkwijzen en talen. De interculturele dialoog dringt zich daarom op aan de Christenen in alle landen.