Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De Pauselijke Raad voor de Cultuur moet dus zijn eigen werk vervolgen door ons te herinneren aan deze twee oriëntatiebeginselen - evangelisatie van de culturen en verdediging van de mens. Enerzijds wordt vereist, dat de evangelieprediker zich vertrouwd maakt met de sociaal-culturele milieus waarin hij het woord van God moet verkondigen; bovendien is het evangelie een cultuurgist in de mate het zich bij de mens voegt in zijn manier van denken, zich gedragen, werken, zich ontspannen, dat wil zeggen in zijn bijzondere culturele aard. Anderzijds geeft ons geloof ons een vertrouwen in de mens - in de mens die geschapen is naar het beeld van God en vrijgekocht door Christus - die wij willen verdedigen en liefhebben om zichzelf, daar we ons bewust zijn, dat hij slechts mens is door zijn cultuur, dat wil zeggen door zijn vrijheid algeheel te groeien en met al zijn bijzondere vermogens. Uw taak is moeilijk maar schitterend. Gezamenlijk moet u ertoe bijdragen de nieuwe wegen voor de dialoog van de kerk met de wereld van deze tijd te banen. Hoe moeten we tot het hart en het verstand van de moderne mens spreken om hem het woord van heil te verkondigen? Hoe kunnen we onze tijdgenoten gevoelig maken voor de eigen waarde van de menselijke persoon, de waardigheid van ieder individu, de verborgen rijkdom in elke cultuur? Uw taak is omvangrijk, omdat u de kerk moet helpen schepster van cultuur te worden in haar betrekking tot de moderne wereld. Wij zouden ontrouw zijn aan onze zending de huidige generaties te evangeliseren, als wij de christenen onkundig lieten over de nieuwe culturen. Wij zouden eveneens ontrouw zijn aan de liefde die ons moet bezielen, wanneer wij niet zouden zien waardoor de mens vandaag wordt bedreigd in zijn menszijn en wanneer wij niet door onze woorden en daden de noodzaak zouden verkondigen de mens als individu en als gemeenschap te verdedigen, en hem te redden van onderdrukkingen die hem tot slaaf maken en hem vernederen.