Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Kortom: het probleem van de euthanasie vraagt en eist met aangrijpende urgentie een ernstige en voortdurende inzet voor een echte en juiste vernieuwing van een authentiek christelijk gevoelen. Verder uitstel en verdere nalatigheid zouden kunnen uitlopen op het doden van een ontelbaar aantal mensenlevens en in een verdere en ernstige aantasting, op steeds onmenselijker niveaus, van heel de maatschappij en samenleving van de mensen.

Er kan ten slotte aan toegevoegd worden, dat het voornaamste subject van heel de genoemde inzet niets anders kan zijn dan het gezin. Dit vindt vooral zijn rechtvaardiging in dezelfde beweegredenen waarop de verklaringen van algemene aard steunen over de centrale rol van het gezin voor de evangelisatiezending van de Kerk Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 65 en voor de toekomst van de mensheid Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 86. Maar er komen ook bijzondere redenen bij met betrekking tot het probleem van de euthanasie en de vereiste inspanningen van de christelijke gemeenschap voor de oplossing ervan. De talrijkste groep personen welke namelijk aan het gevaar is blootgesteld het slachtoffer van de euthanasie te worden, bestaat uit bejaarden, vooral invaliden en mensen die niet meer in hun eigen behoeften kunnen voorzien. In het gezin heeft een heel andere houding van aanvaarding en liefde tegenover hen een bevoorrechte bodem om te gedijen en zich te verbreiden Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 27.

De tegenovergestelde houdingen van die waarop boven omtrent het leven, het lijden en de dood werd gewezen en die het terrein voor de euthanasie effenen, kunnen gewoonlijk alleen worden aanvaard en met overtuiging naar voren worden gebracht op grond van een geëigende gezinsopvoeding.

Men kan dus besluiten dat vooral door het gezin een doeltreffende herleving doorbreekt van de christelijke boodschap over de waarde van het leven, van ieder menselijk leven, ook van het ernstig gehandicapte, door ouderdom verzwakte of door lijden gekwelde.