Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Nieuwe evangelisatie wil zeggen met de wereld zijn bezorgdheid om het heil delen en rekenschap afleggen van ons geloof door de logos van de hoop mee te delen. Vgl. 1 Pt. 3, 15 De mensen hebben behoefte aan de hoop om het eigen heden te kunnen beleven. De inhoud van deze hoop is “die God die een menselijk gelaat heeft en die ons tot het uiterste toe heeft liefgehad”. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de Christelijke hoop, Spe Salvi (30 nov 2007), 31 Daarom is de Kerk in wezen missionair. Wij kunnen de woorden van eeuwig leven die ons in de ontmoeting met Jezus Christus zijn gegeven, niet voor ons houden. Zij zijn voor allen, voor iedere mens. Iedere persoon van onze tijd, of hij het weet of niet, heeft behoefte aan deze verkondiging.

Juist de afwezigheid van dit bewustzijn brengt verlatenheid en mismoedigheid voort. Onder de obstakels voor de nieuwe evangelisatie is nu juist het gebrek aan vreugde en hoop dat dergelijke omstandigheden veroorzaken en verspreiden onder de mensen van onze tijd. Dikwijls is dit gebrek aan vreugde en hoop zo sterk dat het de structuur zelf aantast van onze christelijke gemeenschappen. De nieuwe evangelisatie stelt zich in deze context voor niet als een verplichting, nog een last om te dragen, maar als het geneesmiddel dat in staat is om vreugde en leven te geven aan een werkelijkheid die gevangene is van haar eigen angsten.

Laten wij derhalve met enthousiasme beginnen aan de nieuwe evangelisatie. Laten wij de zoete en bemoedigende vreugde om te evangeliseren leren, ook wanneer het lijkt alsof de verkondiging een zaaien in tranen is. Vgl. Ps. 126, 6 “Laat dit voor ons - zoals dat het was voor Johannes de Doper, voor Petrus en Paulus, voor de andere Apostelen en voor een menigte buitengewone verkondigers van het Evangelie in de loop van de geschiedenis van de Kerk - een innerlijk vuur zijn dat niets of niemand zal kunnen doden. Laat het de grote vreugde zijn van ons volledig ingezette leven. Moge de nu eens angstige dan weer hoopvol zoekende wereld van onze tijd de Blijde Boodschap ontvangen, niet van bedroefde, ontmoedigde, ongeduldige en angstige dragers van de evangelisatie, maar van dienaren van het Evangelie, wier leven vurigheid uitstraalt, die als eersten in zichzelf de vreugde van Christus hebben ontvangen, en die bereid zijn hun eigen leven op het spel te zetten, opdat het Rijk verkondigd en de Kerk ingeplant wordt in het hart van de wereld” H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 80