Ook al kan men heden een bemoedigende en hoopvolle mobilisatie vaststellen van krachten die pogen in verschillende bewegingen 'voor het leven' het menselijk leven te verdedigen, toch moeten wij vaststellen dat de tegengestelde beweging tot nu toe sterker blijkt te zijn: de verspreiding van wetgevingen en praktijken, die het menselijk leven vrijwillig vernietigen, en in het bijzonder het leven van de zwaksten: van de ongeboren kinderen. Wij zijn in deze tijden getuige van een echte oorlog van de machtigen tegen de zwakken, een oorlog die gericht is op de uitroeiing van de gehandicapten, van degenen die hinder bezorgen en simpelweg zelfs van de armen en 'nuttelozen ', op welk moment van hun leven dan ook. Met de medeplichtigheid van de staten worden enorme middelen aangewend tegen personen in het prille begin van hun bestaan, of wanneer hun leven kwetsbaar is geworden als gevolg van een ongeval, ziekte of wanneer de stervensfase in aangebroken. Men onderdrukt het aanbrekende leven door middel van abortus (jaarlijks registreert men over de hele wereld 30 tot 40 miljoen vruchtafdrijvingen). Er werden miljarden geïnvesteerd om deze abortussen te vergemakkelijken door middel van de productie van vruchtafdrijvende middelen (RU 486). Eveneens werden miljarden uitgetrokken om de contraceptie voor de vrouw minder schadelijk te maken, met als gevolg dat vele van de chemische contraceptie-middelen die in de handel zijn zich in feite en in hoofdzaak gedragen als preparaten die de innesteling tegengaan en dus als vruchtafdrijvers, zonder dat de vrouwen hiervan op de hoogte zijn. Wie zal ooit het aantal slachtoffers van deze verborgen slachting kunnen tellen?

De overtollige embryo's, die onvermijdelijk geproduceerd worden door de bevruchting in vitro (FIVET), worden bevroren en uit de weg geruimd, zo ze al niet terechtkomen bij hun kleine broertjes, de afgedreven foetussen die gebruikt worden als proefkonijnen of als grondstof voor de genezing van bepaalde kwalen, zoals de suikerziekte en de ziekte van Parkinson. Wanneer zich ongewenste, meervoudige zwangerschappen voordoen, biedt deze bevruchting in vitro vaak de gelegenheid tot 'selectieve' abortus (bijvoorbeeld de keuze van het geslacht).

De prenatale diagnose wordt bijna automatisch toegepast op vrouwen die, zoals men zegt, 'risico' lopen, teneinde systematisch alle vruchten af te voeren die min of meer misvormd of ziek zouden kunnen zijn. Diegenen die zo gelukkig zijn door hun moeder gedragen te worden tot het einde van de zwangerschap, maar wel het ongeluk treffen gehandicapt op de wereld te komen, lopen het risico aanstonds na hun geboorte uitgeschakeld te worden of de voeding en de meest elementaire verzorging te ontberen.

Zij die wegens ziekte of ongeval in een 'onomkeerbare' coma verkeren, zullen vaak ter dood worden gebracht om te kunnen voorzien in de vraag naar orgaantransplantaties of om te functioneren in het medische proefonderzoek ('de warme lijken').

Wanneer tenslotte de dood voor de deur staat, bekruipt velen de bekoring de komst hiervan te bespoedigen door middel van de euthanasie.