De zondagen van de Veertigdagentijd hebben voorrang op alle feesten des Heren en op alle hoogfeesten. Hoogfeesten die met deze zondagen samenvallen worden op de voorafgaande zaterdag gevierd. Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Ter goedkeuring van de algemene normen voor het liturgisch jaar en van de nieuwe algemene Romeinse kalender, Mysterii Paschalis (14 feb 1969), 5 De weekdagen van de Veertigdagentijd hebben voorrang op gewone gedachtenissen. Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Ter goedkeuring van de algemene normen voor het liturgisch jaar en van de nieuwe algemene Romeinse kalender, Mysterii Paschalis (14 feb 1969), 16

De catechese van het Paasmysterie en van de Sacramenten moet vooral gegeven worden in de homilie op zondag. Daarin dient men de teksten van het lectionarium zorgvuldig uit te leggen, vooral de evangelieperikopen die de verschillende facetten van het Doopsel en van de andere Sacramenten alsmede de barmhartigheid van God belichten.

De priesters zullen vaker en uitvoeriger het woord van God verklaren in de homilie op weekdagen, bij vieringen van het woord Gods, bij boetevieringen Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Het Sacrament van de verlossing - Wat nageleefd en vermeden dient te worden met betrekking tot de allerheiligste Eucharistie, Redemptionis Sacramentum (25 mrt 2004), 42 Vgl. Congregatie voor de Riten, Ordo van het Sacrament van Boete en Verzoening, Ordo Paenitentiae (2 dec 1973), 36-46, bij bijzondere preken en wanneer zij een of meer gezinnen samenbrengen voor de huiszegen. De gelovigen zullen dikwijls aan de Eucharistieviering op weekdagen deelnemen en waar dit niet kan, zullen zij aangespoord worden om toch de Schriftlezingen van de dag in het gezin of persoonlijk te lezen.

"De Veertigdagentijd behoudt zijn boetekarakter." H. Paus Paulus VI, Apostolische Constitutie, Over de hernieuwing van de kerkelijke boetepraktijk, Paenitemini (17 feb 1966), 31. II,1 In de catechese moet men zowel de sociale gevolgen van de zonde als de ware aard van de boete, die de zonde juist als belediging van God verafschuwt, onder de aandacht van de gelovigen brengen".

De deugd en de praktijk van de boetvaardigheid blijven noodzakelijke onderdelen van de voorbereiding op Pasen: uit de innerlijke bekering moet de uitwendige praktijk voortkomen van de boetvaardigheid, zowel van de Christen afzonderlijk als van de gehele gemeenschap. Hoewel aangepast aan de omstandigheden en voorwaarden van onze tijd, moet deze praktijk het stempel dragen van het Evangelie en tevens gericht zijn op het welzijn van de medemens.

Men moet niet voorbijgaan aan de rol van de Kerk bij de boetepraktijk. Men zal ook aandringen op het gebed voor de zondaars, dat vaker dan anders een intentie moet zijn van de voorbede. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 109

Men zal er zorg voor dragen dat de gelovigen met meer ijver en groter vrucht deelnemen aan de liturgie van de Veertigdagentijd en aan de boetevieringen. Bovendien zullen zij worden aangespoord om, overeenkomstig het voorschrift en de traditie van de Kerk, in deze tijd tot het Sacrament van boetvaardigheid te naderen, zodat zij met een zuiver hart aan het paasmysterie kunnen deelnemen. Het is zeer passend in de Veertigdagentijd het Sacrament van boetvaardigheid te vieren volgens de orde van dienst voor de verzoening van meerdere boetelingen met persoonlijke belijdenis en absolutie, zoals in het Congregatie voor de Riten
Ordo Paenitentiae
Ordo van het Sacrament van Boete en Verzoening (2 december 1973) beschreven staat. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Constitutie, Caeremoniale Episcoporum ex decreto sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum (14 sept 1984), 251

De priesters van hun kant moeten zich meer dan ooit beschikbaar stellen voor de dienst van de verzoening en de toegang tot het Sacrament inderdaad gemakkelijker maken door vaker dan anders gelegenheid te bieden voor persoonlijke verzoening.

De beleving van de Veertigdagentijd in al zijn aspecten beoogt een groter aandacht en zorg voor het leven van de plaatselijke kerk. Daarom verdient het ook ten zeerste aanbeveling, dat de traditionele vorm van samenkomen van de plaatselijke kerk naar het voorbeeld van de Romeinse 'staties' wordt behouden of bevorderd. Dit samenkomen van de gelovigen, vooral onder de leiding van de herder van het bisdom, kan plaats vinden ofwel bij de graven van heiligen, ofwel in de voornaamste kerken of heiligdommen van de stad, ofwel in bepaalde bedevaartplaatsen die in het bisdom druk worden bezocht. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Constitutie, Caeremoniale Episcoporum ex decreto sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum (14 sept 1984), 260

"In de Veertigdagentijd is het verboden het altaar met bloemen te versieren en mogen muziekinstrumenten alleen gebruikt worden om de zang te ondersteunen" H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Constitutie, Caeremoniale Episcoporum ex decreto sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II instauratum (14 sept 1984), 252, overeenkomstig het boetekarakter van deze tijd.

Eveneens wordt vanaf het begin van de Veertigdagentijd tot de Paaswake het 'alleluia' achterwege gelaten in alle vieringen, ook op hoogfeesten en feesten. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Ter goedkeuring van de algemene normen voor het liturgisch jaar en van de nieuwe algemene Romeinse kalender, Mysterii Paschalis (14 feb 1969), 28

De gezangen bij de vieringen, vooral van de Eucharistie, maar ook bij de oefeningen van godsvrucht, moeten in overeenstemming zijn met deze tijd en zo sterk mogelijk overeenkomen met de liturgische teksten.

Oefeningen van godsvrucht die meer bij de Veertigdagentijd passen, zoals de kruisweg, zullen bevorderd worden en doordrongen zijn van de geest van de liturgie, zodat zij de gelovigen gemakkelijker voorbereiden op de viering van het Paasmysterie.