Dit gearticuleerde en kwetsbare dienstwerk vereist van de bisschop dat hij zijn eigen geestelijk leven zorgvuldig onderhoudt. Allen op die manier groet de gave van de onderscheiding. Zoals de apostolische exhortatie “
H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Pastores Gregis
Over de Bisschoppen
(16 oktober 2003)” bevestigd, wordt de bisschop “vader” gezien hij volledig “zoon” is van de Kerk
H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Bisschoppen, Pastores Gregis (16 okt 2003), 10. Bovendien, dankzij de volheid van het wijdingsacrament, is hij onderwijzer, heiliger en herder die handelt in de naam en de persoon van Christus. Deze twee onscheidbare aspecten roepen hem op te groeien als zoon en als herder in de navolging van Christus, zodat zijn persoonlijke heiligheid een uitdrukking mag zijn van de objectieve heiligheid die hij ontvangen heeft door de bisschopswijding. Daarom spoor ik jullie aan, geliefde broeders, om altijd in de aanwezigheid van de Goede Herder te blijven en steeds meer zijn gevoel en zijn menselijke en priesterlijke deugden op te nemen, door persoonlijk gebed die je vergezelt in je moeilijke apostolische dagen. Nabij de Heer zul je troost en steun vinden voor je voortdurende dienstwerk. Wees niet bang al je zorgen aan het hart van Jezus Christus toe te vertrouwen, zeker dat Hij zorg voor je heeft, zoals Hij al de apostel Petrus vermaande
Vgl. 1 Pt. 5, 7
. Moge jullie gebed altijd gevoed worden door de bezinning op het Woord van God, door persoonlijke studie en verdiende rust, zodat jullie met kalmte kunnen horen en aannemen “wat de Geest tegen de Kerken zegt” (
Openb. 2, 11) en allen naar de eenheid van geloof en liefde kunnen leiden. De heiligheid van jullie levens en jullie pastorale liefdadigheid zal een voorbeeld en steun zijn voor jullie priesters, jullie eerste en onvervangbare medewerkers. Het zal jullie haast zijn om hen te laten groeien in medeverantwoordelijkheid als wijze gidsen voor de gelovigen, die ook geroepen zijn om de gemeenschap met hun gaven, charismata en de getuigenis van hun levens op te bouwen, zodat de kooreenheid van de Kerk kan getuigen van de Jezus Christus, dat de wereld zal geloven. En deze nabijheid met priesters, ook vandaag, met al hun problemen, is van zeer groot belang.