Dierbare jongeren,

Wij hebben deze kruisweg vroom en vurig gedaan door Christus in Zijn lijden en dood te vergezellen. De commentaren van de “Hermanitas de la Cruz”, die de armsten en noodlijdenden dienen, hebben ons laten binnentreden in het mysterie van het verheerlijkte kruis van Christus, dat Gods ware wijsheid bevat, die de wereld en hen die denken wijs te zijn, oordeelt Vgl. 1 Kor. 1, 17-19 . De beschouwing van de buitengewone “imagenes” (beelden) uit het religieus patrimonium van de Spaanse bisdommen, heeft ons op deze weg naar Calvarië ook geholpen. Het zijn “imagenes” waarin geloof en kunst met elkaar in harmonie zijn, om het hart van de mens te bereiken en hem tot bekering uit te nodigen. Wanneer de blik van het geloof helder en waarachtig is, stelt de schoonheid zich in zijn dienst en is zij in staat de mysteries van ons heil zo voor te stellen dat zij ons diep bewegen en ons hart omvormen, zoals dat gebeurde bij de heilige Theresia van Avila toen zij een beeltenis van de gegeselde Christus beschouwde Vgl. H. Teresia van Avila, Boek van mijn leven, Libro de la Vida. 9,1.

Terwijl wij met Christus verder gingen om aan te komen bij het hoogtepunt van Zijn zelfgave op Calvarië, kwamen de woorden van de heilige Paulus ons in gedachten: “de Zoon van God heeft mij liefgehad en zichzelf overgeleverd voor mij” (Gal. 2, 20). Ten overstaan van zulke belangeloze liefde, vragen wij ons nu vol verwondering en dankbaarheid af: wat zullen wij voor Hem doen? welk antwoord zullen wij Hem geven? De heilige Johannes zegt het duidelijk: “Wat liefde is, hebben wij geleerd van Christus: Hij heeft zijn leven voor ons gegeven. Dus zijn ook wij verplicht ons leven te geven voor onze broeders” (1 Joh. 3, 16). Het lijden van Christus stuwt ons het lijden van de wereld op onze schouders te nemen, met de zekerheid dat God niet iemand is die op afstand blijft of ver van de mens en zijn wederwaardigheden. Integendeel, Hij heeft zich tot één van de onzen gemaakt “om met de mens te kunnen meelijden op een zeer reële manier, in vlees en bloed ... Zo is Iemand in het lijden van de mens binnengetreden die leed en geduld deelt; zo dringt in ieder lijden de “con-solatio” door, de vertroosting van de liefde die van God komt en zo rijst de ster van de hoop” Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de Christelijke hoop, Spe Salvi (30 nov 2007), 39.

Dierbare jongeren, moge Christus’ liefde voor ons onze vreugde doen toenemen en jullie helpen om hen die in nood zijn, nabij te zijn. Jullie die zeer gevoelig zijn voor de idee om het leven met anderen te delen, ga niet voorbij aan het menselijk lijden, waarin God Zijn hoop op jullie stelt opdat jullie het beste van jezelf zou geven: jullie bekwaamheid om lief te hebben en mee te lijden. De verschillende vormen van lijden die langs de kruisweg voor jullie ogen defileerden, zijn oproepen van de Heer om jullie leven op te bouwen door in Zijn spoor te gaan en van ons tekens te maken van Zijn vertroosting en heil: “lijden met de andere, voor de anderen; lijden uit liefde voor waarheid en gerechtigheid; lijden omwille van de liefde en om iemand te worden die werkelijk bemint – dat zijn fundamentele elementen van menselijkheid; dit opgeven, zou de mens zelf vernietigen” Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de Christelijke hoop, Spe Salvi (30 nov 2007), 39.

Laat ons deze lessen weten op te nemen en in praktijk te brengen! Laten we daarom naar Christus kijken, vastgenageld op ruw hout, en vragen we Hem dat Hij ons deze geheimvolle wijsheid van het kruis toont, waardoor de mens leeft. Het kruis was niet de afloop van een mislukking, doch de manier om de liefdevolle gave uit te drukken die tot een nog grotere gave leidt: die van Zijn eigen leven. De Vader verlangde de mensen lief te hebben in de omhelzing van Zijn uit liefde gekruisigde Zoon. Door zijn vorm en betekenis, vertegenwoordigt het kruis deze liefde van de Vader en van Christus voor de mensen. In het kruis erkennen wij het beeld van de hoogste liefde, daar leren wij beminnen wat God bemint en zoals Hij het doet: het kruis is de blijde boodschap die de wereld opnieuw hoop geeft.

Richten wij nu onze ogen op de Maagd Maria, die ons op Calvarië tot Moeder gegeven werd en smeken wij Haar ons te ondersteunen door Haar liefhebbende bescherming op de weg van het leven, vooral wanneer wij door de nacht van het lijden gaan opdat wij er, zoals Zij, in slagen om aan de voet van het kruis standvastig te blijven in het geloof.