29 november 2010
De wonderen die Jezus verrichtte, waren tekenen van het naderende Koninkrijk van God. Ze waren uitdrukking van zijn liefde voor de mensen en bevestigden zijn zending. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 547-550
Jezus’ wonderen wilden geen magische voorstelling van Jezus zelf geven. Hij was vol van de macht van de verlossende liefde van God. Met wonderen toonde Hij dat Hij de Verlosser was en dat het Koninkrijk van God bij Hem begon. Je kon voelen dat er een nieuwe wereld aanbrak: Hij bevrijdde mensen van honger (Joh. 6, 5-15), onrecht (Lc. 19, 8), ziekte en dood (Mt. 11, 5). Met het uitdrijven van duivels begon Hij zijn strijd tegen de ‘heerser van deze wereld’ (Joh. 12, 31) (daarmee werd Satan bedoeld). Toch verwijderde Jezus niet alle kwaad en ongerechtigheid uit de wereld. Zijn voornaamste doel was mensen uit de slavernij van de zonde te bevrijden. Voor Hem was het geloof het allerbelangrijkste en dat bewerkstelligde Hij ook door zijn wonderen.
Jezus kwam om Gods liefde te tonen. Vaak deed Hij dat daar waar wij ons bijzonder kwetsbaar en bedreigd voelen: in de aantasting van ons leven door ziekte. God wil dat wij aan lichaam en ziel gezond worden, dat we bovendien gelovig worden en zijn komende Koninkrijk zien. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 1503-1505
Soms moet je eerst ziek worden om te ontdekken wat wij – gezond of ziek – meer dan alles nodig hebben: God. We hebben geen leven buiten het leven in Hem. Daarom hebben zieken en zondaars een bijzonder gevoel voor het wezenlijke. Al in het Nieuwe Testament zochten vooral de zieken Jezus op; zij probeerden ‘Hem aan te raken, want er ging een kracht van Hem uit die allen genas’ (Lc. 6, 19).
Bij de doop wordt het zogenaamde kleine exorcisme voltrokken, een gebed om de dopeling te onttrekken aan de macht van de Boze en om hem sterk te maken tegen de ‘machten en krachten’ die Jezus heeft overwonnen. Het grote exorcisme is een gebed met het gezag van Jezus waardoor een gedoopte Christen wordt onttrokken aan de invloed en de macht van de Boze en dat in de Kerk zelden en pas na uiterst zorgvuldig onderzoek wordt toegepast. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 1673
Wat in Hollywoodfilms wordt voorgesteld als 'exorcisme', komt meestal niet overeen met de waarheid van Jezus en van de Kerk. Over Jezus wordt vaak verteld dat Hij de demonen uitdreef. Hij had macht over boze machten en krachten en kon de mensen ervan bevrijden. Hij gaf de apostelen ‘de macht om onreine geesten uit te drijven en iedere ziekte en elke kwaal te genezen’ (Mt. 10, 1). De Kerk doet tegenwoordig niets anders, wanneer een gewijde priester een exorcismegebed uitspreekt over iemand die daarom vraagt. Van tevoren wordt uitgesloten dat het om een psychisch geval gaat (die vallen onder de bevoegdheid van een psychiater). Bij exorcisme gaat het om afweer tegen geestelijke verleidingen en kwellingen en bevrijding van de macht van de Boze.
Wanneer we bidden ‘uw rijk kome’, vragen wij erom dat Christus, zoals Hij beloofd heeft, terugkeert en dat de heerschappij van God, die hier al is aangevangen, definitief doorbreekt. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2816-2821.2859
François Fénelon zegt: ‘Alles willen wat God wil, het altijd te willen, bij alle gelegenheden en zonder beperkingen, dat is het Koninkrijk van God dat geheel vanbinnen is.’
