• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x
De verschillen in de activiteit binnen de ene zending van de Kerk vloeien niet voort uit redenen die samenhangen met het wezen van de missie zelf, maar uit de diverse omstandigheden waarin zij zich ontplooit Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 6. Als wij de huidige wereld beschouwen vanuit het gezichtspunt van de evangelisatie kunnen wij drie situaties onderscheiden.

In de eerste plaats de situatie waarop de missieactiviteit van de Kerk zich richt: volken, groepen mensen, socio-culturele contexten waarin Christus en zijn Evangelie onbekend zijn of christelijke gemeenschappen ontbreken die voldoende rijp zijn om het geloof in eigen omgeving gestalte te geven en aan andere groepen te verkondigen. Dit is de eigenlijke missie ad gentes Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 6. Verder zijn er christelijke gemeenschappen die passende en solide kerkelijke structuren hebben, vurig van geloof en leven zijn, het getuigenis van het Evangelie in hun omgeving uitstralen en de verplichting tot de universele zending voelen. In deze gemeenschappen ontplooit zich de pastorale activiteit of zielzorg van de Kerk. Tenslotte bestaat er een tussenliggende situatie, vooral in de landen die van oudsher christelijk zijn, maar soms ook in de jongere kerken, waarin hele groepen gedoopten de levende geloofszin verloren hebben of zich zelfs niet meer als leden van de Kerk beschouwen en een bestaan leiden dat ver afstaat van Christus en zijn evangelie. In dit geval is er een "nieuwe evangelisatie" of "herevangelisatie" nodig.

De specifieke missieactiviteit of de missie ad gentes is bestemd voor “de volkeren of groeperingen die nog niet in Christus geloven”, “die ver van Christus zijn” waarin de Kerk “nog niet geworteld is” 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 6.23 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 27 en waarvan de cultuur nog niet door het evangelie beïnvloed is Vgl. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 18-20. Deze activiteit onderscheidt zich van andere kerkelijke activiteiten doordat zij zich richt op groeperingen en milieus die niet christelijk zijn vanwege de afwezigheid of de ontoereikendheid van de verkondiging van het evangelie en van de kerkelijke aanwezigheid. Daarom kenmerkt zij zich als werk van verkondiging van Christus en van zijn evangelie, van opbouw van de plaatselijke kerk en van bevordering van de waarden van het Rijk. Het bijzondere karakter van deze missie ad gentes komt voort uit het feit dat zij gericht is op de “niet-christenen”. Het is daarom nodig te vermijden dat deze “taak die Jezus aan zijn Kerk heeft toevertrouwd en dagelijks opnieuw toevertrouwt” H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 35, een niet-specifieke werkelijkheid wordt in het geheel van de zending van heel het volk Gods en dus verwaarloosd of vergeten wordt.

Overigens zijn de grenzen tussen zielzorg voor de gelovigen, nieuwe evangelisatie en specifieke missieactiviteit niet nauwkeurig vast te stellen en het is ondenkbaar dat men daartussen barrières of waterdichte schotten opricht; maar de gerichtheid op de verkondiging en op de stichting van nieuwe kerken bij volkeren of groepen mensen waar zij nog niet bestaan, moet niet verloren gaan, aangezien dit de eerste taak is van de Kerk die naar alle volkeren gezonden is tot aan het uiteinde er aarde. Zonder de missie ad gentes zou de missionaire dimensie van de Kerk beroof worden van haar fundamentele betekenis en van haar ideale verwerkelijking.

Men moet ook opmerken dat er een echte en toenemende onderlinge afhankelijkheid is tussen de verschillende heilsactiviteiten van de Kerk; elk van de activiteiten heeft invloed op de andere, stimuleert en helpt ze. De missiedynamiek schept uitwisseling tussen de kerken en richt ze op de wereld buiten hun eigen wereld, met positieve invloed in alle richtingen. De kerken bij voorbeeld die van oudsher bestaan en geconfronteerd worden met de dramatische taak van de nieuwe evangelisatie, begrijpen beter dat zij niet missionerend kunnen zijn voor de niet-christenen van andere landen en werelddelen als zij zich niet ernstig bekommeren om de niet-christenen in eigen huis; de missiegeest ad intra is een geloofwaardig teken en een stimulans voor de missiegeest ad extra en omgekeerd.

Document

Naam: REDEMPTORIS MISSIO
Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht
Soort: H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Auteur: H. Paus Johannes Paulus II
Datum: 7 december 1990
Copyrights: © 1991 - Stichting R.K. Voorlichting
Bewerkt: 15 april 2022

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2024, Stg. InterKerk, Schiedam, test