Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Voor de leiding en de coördinatie van de missieactiviteit op nationaal niveau zijn de bisschoppenconferenties en hun verschillende groeperingen zeer belangrijk. Het Concilie vraagt hun dat zij “in gemeenschappelijk beraad de meer ernstige vraagstukken en de dringende problemen behandelen, zonder echter de plaatselijke verschillen te verwaarlozen” 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 31 en nog minder het probleem van de inculturatie. In feite bestaat er reeds een ruime en geregelde actie op dit gebied en de vruchten daarvan zijn zichtbaar. Het is een actie die geïntensiveerd moet worden en beter verbonden moet worden met de activiteit van andere organen van de conferenties zelf, opdat de zorg voor de missie niet overgelaten wordt aan een gegeven sector of orgaan, maar door allen gedeeld wordt.

Laten de organen en de instellingen die zich wijden aan de missieactiviteit, hun krachten en initiatieven op passende wijze samenbundelen. Laten verder de conferenties van hogere oversten hetzelfde doen in hun omgeving, in verbinding met de bisschoppenconferenties volgens de vastgestelde aanwijzingen en normen Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 33, en zo nodig ook met behulp van gemengde commissies Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Bekrachtiging van een aantal Decreten van het Tweede Vaticaans Concilie, Ecclesia Sancta (6 aug 1966). II, 43. Tenslotte zijn ontmoetingen en vormen van samenwerking tussen de verschillende missie-instellingen wenselijk, zowel met betrekking tot de vorming en de studie Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 34 Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Bekrachtiging van een aantal Decreten van het Tweede Vaticaans Concilie, Ecclesia Sancta (6 aug 1966). III, 22 als voor de apostolische actie, die ontplooid moet worden.