Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De dringende noodzaak van de missieactiviteit volgt uit de radicale nieuwheid van leven die Christus gebracht heeft en waarin zijn leerlingen geleefd hebben. Dit nieuwe leven is een gave van God en aan de mens wordt gevraagd het aan te nemen en te ontwikkelen, als hij zich wil verwerkelijken volgens zijn integrale roeping in gelijkvormigheid aan Christus. Heel het Nieuwe Testament is een lofzang op het nieuwe leven voor wie gelooft in Christus en leeft in zijn Kerk. Het heil in Christus waarvan de Kerk getuigt en dat zij verkondigt, is zelfmededeling van God: “Het is de liefde die niet alleen het goede wekt, maar het ook volmaakt, zodat men deelneemt aan het leven van God zelf: van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Want hij die liefheeft, wil zichzelf geven” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 7.

God biedt de mens deze nieuwheid van leven aan: “Kan men Christus verwerpen en al wat Hij gebracht heeft in de geschiedenis van de mens? Dat kan men zeker; de mens is vrij; de mens kan nee tegen Christus zeggen. Maar de fundamentele vraag blijft: Is het geoorloofd dat te doen? En op grond waarvan is het geoorloofd?” H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Tijdens de Eucharistieviering te Krakow (Polen) (10 juni 1979). AAS 71 (1979), 873.