H. Paus Johannes Paulus II - 7 december 1990
Alle vormen van missieactiviteit worden gekenmerkt door het bewustzijn dat de vrijheid van de mens bevorderd wordt door hem Jezus Christus te verkondigen. De Kerk moet trouw zijn aan Christus, wiens lichaam zij is en wiens zending zij voortzet. Zij moet “langs dezelfde weg voortgaan als Christus zelf is gegaan, langs de weg namelijk van armoede, gehoorzaamheid, dienstbetoon en zelfopoffering tot de dood toe, waaruit Hij door zijn verrijzenis als Overwinnaar te voorschijn is getreden” Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 5 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 8. De Kerk heeft dus de plicht alles te doen om haar zending in de wereld te vervullen en alle volkeren te bereiken; en zij heeft ook het recht dit te doen, een recht dat God haar gegeven heeft teneinde zijn plan te verwerkelijken. De godsdienstvrijheid, die soms nog beperkt of onderdrukt wordt, is de vooronderstelling en de waarborg voor heel de vrijheid welke het algemeen welzijn van de mensen en de volkeren verzekert. Het is te wensen dat aan allen op iedere plaats de authentieke godsdienstvrijheid wordt verleend, en de Kerk spant zich in de verschillende landen hiervoor in, vooral in de landen met een katholieke meerderheid, waar zij meer invloed heeft. Het gaat echter niet om een probleem van de godsdienst van een meerderheid of een minderheid maar om een onvervreemdbaar recht van iedere mens.
De Kerk richt zich van de andere kant tot de mens met volledige eerbiediging van zijn vrijheid Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de godsdienstvrijheid - Het recht van de persoon en van de gemeenschappen op sociale en burgerlijke vrijheid in godsdienstige aangelegenheden, Dignitatis Humanae (7 dec 1965), 3-4 Vgl. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 79-80 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Verlosser van de mensen, Redemptor Hominis (4 mrt 1979), 12. De missie onderdrukt de vrijheid niet maar bevordert haar veeleer. De Kerk legt voor, legt niets op. Zij eerbiedigt de mensen en de culturen en houdt halt voor het heiligdom van het geweten. Tot hen die zich onder de meest verschillende voorwendsels verzetten tegen de missieactiviteit herhaalt zij: Opent de deuren voor Christus!
Ik richt mij tot alle particuliere kerken, jonge en oude. De wereld wordt steeds meer één: de evangelische geest moet leiden tot het overwinnen van culturele en nationalistische barrières en iedere afsluiting vermijden. Benedictus XV heeft reeds de missionarissen van zijn tijd vermaand “hun eigen waardigheid niet te vergeten en niet méér aan hun aardse vaderland te denken dan aan het hemelse vaderland” Paus Benedictus XV, Apostolische Brief, Over de verkondiging van het geloof over de gehele wereld, Maximum Illud (30 nov 1919).
Dezelfde aanbeveling geldt nu voor de particuliere kerken: Opent de deuren voor de missionarissen, want “iedere particuliere kerk die zich vrijwillig van de universele Kerk afscheidt, laat haar betrekking met het plan van God los en wordt armer in haar kerkelijke aard” H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 62.
