Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De missionarissen zijn in deze lijn voortgegaan, zich wel bewust van de verwachtingen en de hoop, van de angst en het lijden, van de cultuur van de mensen, om hun het heil in Christus aan te kondigen. De toespraken te Lystra en te Athene Vgl. Hand. 14, 15-17 Vgl. Hand. 17, 22-31 worden erkend als modellen voor de evangelisatie van de heidenen; Paulus treedt daarin in “dialoog” met de culturele en religieuze waarden van de verschillende volken. Voor de bewoners van Lykaonië, die een kosmische godsdienst praktiseerden, herinnert hij aan religieuze ervaringen die betrekking hebben op de kosmos; met de met de Grieken disputeert hij over filosofie en hij citeert hun dichters Vgl. Hand. 17, 18. 26-28 . De God die hij wil openbaren is reeds aanwezig in hun leven: Hij is het namelijk die hen geschapen heeft en de volkeren en geschiedenis op geheimvolle wijze leidt. Toch moeten zij om de ware God te erkennen de valse goden die zij zelf gemaakt hebben, opgeven en zich openstellen voor Hem die God gezonden heeft om hun onwetendheid op te heffen en de verwachting van hun hart te vervullen. Het zijn toespraken die een voorbeeld geven van inculturatie van het evangelie.

Onder de stuwing van de Geest stelt het christelijk geloof zich beslist open voor de “heidenen” en het getuigenis van Christus verbreidt zich tot de belangrijkste centra van de oostelijke Middellandse Zee en bereikt Rome en het uiterste Westen. Het is de Geest die aanspoort om steeds verder te gaan, niet alleen in geografische zin, maar ook over de etnische en godsdienstige barrières heen, voor een werkelijk universele zending.