Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een andere trek van de spiritualiteit van Catharina is verbonden met de gave van tranen. Zij drukken een uiterste en diepe gevoeligheid uit, de bekwaamheid ontroerd te zijn en tederheid te voelen. Vele heiligen hebben de gave van tranen, en hernieuwen de ontroering van Jezus zelf, die Zijn tranen niet weerhouden en verborgen heeft aan het graf van Zijn vriend Lazarus en tegenover het verdriet van Maria en Martha, en bij het zien van Jeruzalem tijdens Zijn laatste dagen op aarde. Volgens Catharina mengen de tranen van de heiligen zich met het Bloed van Christus, waarover zij met trillende stem en doeltreffende symbolische beelden gesproken heeft: “Herinner u de gekruisigde Christus, God en mens (...) Laat de gekruisigde Christus uw doel zijn, verberg u in de wonden van de gekruisigde Christus, dompel u onder in het Bloed van de gekruisigde Christus” H. Catharina van Siëna, Brieven, Lettres. n. 16: tot iemand die niet genoemd wordt.

Wij kunnen hier begrijpen waarom Catharina, alhoewel zij de menselijke fouten van priesters kende, steeds heel veel respect voor hen voelde: zij verspreiden door de sacramenten en het Woord, de heilbrengende kracht van Christus’ Bloed. De heilige van Siena heeft de heilige bedienaars en tevens de Paus die zij “de zoete Christus van de aarde” noemde, altijd uitgenodigd trouw te zijn aan hun verantwoordelijkheden, altijd en alleen bezield te zijn door Zijn diepe en constante liefde voor de Kerk. Vooraleer te sterven, zegt zij: “Nu ik mijn lichaam verlaat, heb ik in waarheid mijn leven verteerd en gegeven in de Kerk en voor de Heilige Kerk, wat voor mij een heel bijzondere genade is” Raymondus van Capua, Levensbeschrijving van de Heilige Catharina van Siena, Lengenda Major. n. 363, Siena, 1998.