Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Zoals de heilige van Siena, voelt iedere gelovige de behoefte om zich gelijkvormig te maken met de gevoelens van Christus’ Hart om God en zijn naaste lief te hebben, zoals Christus zelf dat deed. En wij kunnen allemaal ons hart laten omvormen en leren liefhebben zoals Christus, in een vertrouwelijkheid met Hem die gevoed wordt door gebed, door overweging van het woord van God en door de sacramenten, in het bijzonder door dikwijls en devoot de heilige communie te ontvangen. Ook Catharina behoort tot die groep van Eucharistische heiligen waarmee ik mijn Apostolische Exhortatie “Paus Benedictus XVI - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Sacramentum Caritatis
Het Sacrament van de Liefde - Over de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het leven en de zending van de Kerk
(22 februari 2007)” Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Het Sacrament van de Liefde - Over de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het leven en de zending van de Kerk, Sacramentum Caritatis (22 feb 2007), 94 heb willen besluiten. Dierbare broeders en zusters, de Eucharistie is een buitengewone liefdesgave die God onophoudelijk voor ons hernieuwt om onze weg van geloof te voeden, onze hoop te versterken, onze liefde te ontvlammen, om ons steeds meer op Hem te doen gelijken.

Rond zo een sterke en authentieke persoonlijkheid begon zich een ware spirituele familie te vormen. Het waren mensen die gefascineerd waren door de morele autoriteit van deze jonge vrouw, wiens leven een heel hoog niveau bereikt had, en die soms ook onder de indruk waren van de mystieke fenomenen, zoals de veelvuldige extases, waarvan zij getuige waren. Veel mensen stelden zich in haar dienst en beschouwden het vooral een voorrecht door Catharina geestelijk geleid te worden. Zij noemden haar “mama” omdat zij als geestelijke kinderen geestelijk voedsel van haar kregen.

Ook vandaag geniet de Kerk veel voordeel van het geestelijk moederschap van vele vrouwen, godgewijde en leken, die de ziel voeden met de gedachte aan God, die het geloof van de mensen versterken en het christenleven naar steeds hogere toppen oriënteren. “Ik zeg u en ik noem u mijn zoon – schrijft Catharina tot één van haar geestelijke zonen, Giovanni Sabbatini – doordat ik u ter wereld breng door onophoudelijk gebed en door mijn verlangen bij God, zoals een moeder haar zoon ter wereld brengt” H. Catharina van Siëna, Brieven, Lettres. n. 141: tot dom Giovanni de’ Sabbatini. Zij had de gewoonte de Dominicaner broeder Bartolomeo de Dominici aan te spreken met deze woorden: “Veelgeliefde en zeer dierbare broeder en zoon in de zoete Jezus Christus”.