H. Paus Paulus VI - 29 juni 1971
Door vrijwillig gehoor te geven aan die uitnodiging van de Heilige Geest hebt u, met uw volledige toewijding aan Christus, geliefde zonen en dochters, besloten Hem te volgen. De evangelische raden van godgewijde maagdelijkheid, armoede en gehoorzaamheid zijn de leidraad van uw leven geworden. Zoals het Concilie vermaant,
heeft het gezag van de Kerk zelf, onder leiding van de Heilige Geest, de zorg op zich genomen om ze nader te verklaren, hun beoefening te regelen en er ook duurzame levensvormen voor in te richten. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 43
Zodoende is het de Kerk die de levensstaat die door het afleggen van de gelofte van de evangelische raden tot stand komt, erkent en authentiek verklaart:
Door de geloften of andere gewijde banden die daarmee op hun manier overeenkomen, verplicht de gelovige zich tot de drie voornoemde evangelische raden en wordt hij volledig eigendom van God . . . Door het doopsel was hij reeds aan de zonde gestorven en aan God toegewijd; om nu uit de doopgenade meer vrucht te kunnen halen, tracht hij door het beoefenen van de evangelische raden in de Kerk van de beletselen bevrijd te worden die zijn opgang naar vuriger liefde en meer volmaakte godsdienstigheid zouden kunnen belemmeren en tevens wordt hij aan de huldedienst van God inniger toegewijd. Deze toewijding zal des te volmaakter zijn, naarmate zij de onverbreekbare verbintenis van Christus met de Kerk als zijn bruid door sterkere en bestendigere banden weergeeft. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 44
Deze leer van het Concilie stelt duidelijk in het licht, hoe groot deze vrijwillige gave van uzelf is, die, naar het voorbeeld van de gave van Christus aan zijn Kerk, evenals deze absoluut en onherroepelijk is. Omwille van het rijk der hemelen hebt u edelmoedig en zonder voorbehoud de krachten van de liefde, de begeerte naar bezit en de vrije beschikking over uw levenswijze, die zo kostbare goederen voor de mens, aan Christus toegewijd. Want dat is de aard van uw toewijding, die plaatsvindt in de Kerk en in handen van haar dienaren, hetzij van hen die haar vertegenwoordigen bij het afnemen van uw professie, hetzij van de christelijke gemeenschap die vol liefde hén erkent, aanneemt, koestert en omringt die zichzelf in haar schoot opdragen als een levend teken
dat alle leden van de Kerk krachtig kan en moet aantrekken om de plichten van hun christelijke roeping met ijver na te komen ... ; de religieuze staat is immers bij machte om aan al de gelovigen de hemelse goederen die reeds in deze tijd aanwezig zijn aan te tonen. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 44
