H. Paus Johannes Paulus II - 7 oktober 2004
MANE NOBISCUM, DOMINE Blijf bij ons, Heer |
|||
► | De Eucharistie een mysterie van Licht | ||
► | "Zij herkenden Hem aan het breken van het brood" (Lc. 24, 35) |
Het is veelzeggend dat de beide leerlingen van Emmaüs, nadat ze goed voorbereid waren door de woorden van de Heer, Hem aan tafel hebben herkend aan het eenvoudige gebaar van "het breken van het brood" . Als het verstand eenmaal is verlicht en het hart verwarmd, gaan de tekenen "spreken". De Eucharistie voltrekt zich in een dynamische context van tekenen die een veelzeggende en lichtbrengende boodschap bevatten. Het is juist door de tekenen dat het mysterie zich in zekere zin opent voor de ogen van de gelovige.
Het is, zoals ik in de encycliek H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Ecclesia de Eucharistia
De Kerk leeft van de Eucharistie
(17 april 2003) heb benadrukt, van belang dat geen enkele dimensie van dit Sacrament verwaarloosd wordt. De mens is immers steeds geneigd de Eucharistie te herleiden tot de eigen dimensies, terwijl het in werkelijkheid de mens is die zich moet openen voor de dimensies van het Mysterie. "De Eucharistie is een te groot geschenk dan dat wij dubbelzinnigheid en verschraling van de betekenis ervan zouden mogen dulden." H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Kerk leeft van de Eucharistie, Ecclesia de Eucharistia (17 apr 2003), 10
Zonder enige twijfel is de meest in het oog springende dimensie van de Eucharistie die van de maaltijd. De Eucharistie is op de avond van Witte Donderdag ontstaan in de context van het paasmaal. Daarom staat het maaltijdkarakter in haar structuur ingegrift: "Neemt en eet... Daarna nam Hij de beker en ... reikte hen die toe met de woorden: Drinkt allen hieruit..." (Mt. 26, 26.27). Dit aspect laat goed uitkomen dat God met ons een band wil aangaan van gemeenschap (communio), een band die wij ook met elkaar moeten ontwikkelen.
Toch mag niet worden vergeten dat de eucharistische maaltijd ook ten diepste en primair een offerkarakter draagt. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Kerk leeft van de Eucharistie, Ecclesia de Eucharistia (17 apr 2003), 10 Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Het Sacrament van de verlossing - Wat nageleefd en vermeden dient te worden met betrekking tot de allerheiligste Eucharistie, Redemptionis Sacramentum (25 mrt 2004), 38 Christus stelt daarin voor ons het offer tegenwoordig dat eens voor al op Golgotha werd gebracht. Ook al is Hij er als Verrezene tegenwoordig, toch draagt Hij de tekenen van zijn lijden, waarvan elke Heilige Mis de gedachtenis (memoriale) vormt, zoals de liturgie ons herinnert bij de acclamatie na de consecratie: "Heer Jezus, wij verkondigen uw dood en wij belijden ... dat Gij verrezen zijt." Terwijl zij enerzijds wat in het verleden gebeurd is, in het heden tegenwoordig stelt, richt de Eucharistie ons ook op wat nog staat te gebeuren: de definitieve komst van Christus aan het einde van de geschiedenis. Dit "eschatologische" aspect geeft aan het Sacrament van de Eucharistie een impliciete dynamiek, wat aan de christelijke weg de vaart verleent van de hoop.