Paus Benedictus XVI - 12 juli 2008
Auskar Surbakti van SBS, de Australische televisie: Heilige Vader, mijn excuus dat ik niet zo goed Italiaans spreek, dus zal ik mijn vraag in het Engels stellen. Er is een oproep geweest van Australische slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken om dit onderwerp aan te snijden en tijdens uw bezoek aan Australië verontschuldigingen aan te bieden aan de slachtoffers. Kardinaal Pell heeft zelf gezegd, dat het passend zou zijn als de paus dat onderwerp zou aansnijden, en u zelf maakte een dergelijk gebaar op uw recente reis naar de Verenigde Staten. Zal Uwe Heiligheid over het thema seksueel misbruik spreken en verontschuldigingen aanbieden?
Paus Benedictus XVI: Ja, het probleem is wezenlijk hetzelfde als in de Verenigde Staten. Ik voelde mij verplicht erover te spreken in de Verenigde Staten omdat het essentieel is dat de Kerk verzoent, voorkomt, helpt en ook schuld ziet in deze problematiek. Dus zal ik in wezen dezelfde dingen zeggen als in Amerika. Zoals ik zei moeten drie aspecten duidelijk worden gemaakt. Het eerste dat ik noem is ons moraalonderwijs. Het moet duidelijk zijn, het was altijd duidelijk vanaf de eerste eeuwen, dat het priesterschap, priester zijn, onverenigbaar is met dit gedrag. Immers de priester dienst Onze Heer, en onze Heer is de heiligheid zelve en onderricht ons altijd. De Kerk heeft dat altijd benadrukt. We moeten nagaan wat onvolkomen was in onze vorming, in ons onderwijs de afgelopen decennia. In de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren bestond er de idee van het proportionalisme in de ethiek. Dat hield in dat niets slecht is op zichzelf, maar alleen in verhouding tot andere zaken. Met proportionalisme was het mogelijk om bij sommige thema’s te denken, bijvoorbeeld dus ook pedofilie, dat het in een bepaalde proportie een goede zaak kon zijn. Nu moet duidelijk gesteld worden, dat dit nooit de katholieke leer was. Er zijn dingen die altijd slecht zijn, en pedofilie is altijd slecht. In ons onderwijs, op de seminaries, bij onze permanente vorming van de priesters moeten we hen helpen echt dicht bij Christus te staan, van Hem te leren en zo helpers te zijn, en geen vijanden van onze medemensen, van onze christenen. Dus wij zullen al het mogelijke doen om duidelijk te maken wat de leer van de Kerk is, en helpen bij het onderwijs en de voorbereiding van onze priesters, in permanente vorming. En we zullen al het mogelijke doen voor de slachtoffers ter genezing en verzoening. Ik denk dat dat de essentiële inhoud is van wat de uitdrukking zich verontschuldigen (‘apologize’) zegt. Ik denk dat het beter is, belangrijker, om de inhoud van de formule weer te geven en dat die inhoud moet vertellen wat er onvolkomen was in ons gedrag, wat we moeten doen op dit ogenblik, hoe we dit voortaan kunnen voorkomen en hoe we kunnen helen en verzoenen.
