Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De stelling van de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Populorum Progressio
Over de ontwikkeling van de volken
(26 maart 1967) dat de hulpbronnen en investeringen die bestemd worden voor de productie van wapens, aangewend moeten worden om de ellende van de noodlijdende volken te verlichten Vgl. H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de ontwikkeling van de volken, Populorum Progressio (26 mrt 1967), 53, maakt de oproep om de tegenstellingen tussen de twee blokken te overwinnen nog dringender. Die hulpbronnen dienen nu praktisch om elk van de twee blokken in staat te stellen de ander te overtreffen en zo de eigen veiligheid te garanderen. Deze ontwrichting, die een fundamenteel kwaad is, maakt het de naties die in historisch, economisch en politiek opzicht de mogelijkheid hebben om een leidende rol te spelen, moeilijk hun plicht van solidariteit op passende wijze te vervullen ten gunste van de volken die naar volledige ontwikkeling streven.

Het past hier te bevestigen, en het mag geen overdrijving lijken, dat de functie van leidinggeven onder de naties alleen gerechtvaardigd kan worden door de mogelijkheid en de wil om op ruime en edelmoedige wijze bij te dragen tot het algemeen welzijn.

Een natie die min of meer bewust zou toegeven aan de verleiding om zich in zichzelf op te sluiten en die zich zou onttrekken aan de verantwoordelijkheid die voortvloeit uit een superioriteit in het concert van de naties, zou ernstig te kort schieten in een precieze ethische plicht. Dat is gemakkelijk waar te nemen in de historische omstandigheden waarin de gelovigen de beschikkingen van de goddelijke Voorzienigheid zien, die zich van de volken wil bedienen voor de verwerkelijking van haar plannen, alsook om "de plannen van de volken teniet" te doen. Vgl. Ps. 33, 10

Wanneer het Westen de indruk geeft zich over te leveren aan vormen van toenemend egoïstisch isolement en het Oosten op zijn beurt zijn plicht tot medewerking aan de inspanning om de nood van de volken te verlichten om aanvechtbare redenen lijkt te miskennen, dan staat men niet alleen tegenover een verraad aan de wettige verwachtingen van de mensheid, dat de voorbode is van onvoorzienbare gevolgen, maar ook tegenover een ware onttrekking aan een morele plicht.