Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een ander verschijnsel dat ook typisch is voor de jongste periode, ook al ontmoet men het niet overal, is zonder twijfel eveneens sprekend voor de onderlinge afhankelijkheid die er bestaat tussen de ontwikkelde en minder ontwikkelde landen. Het is het probleem van de internationale schuld, waaraan de pauselijke commissie Justitia et Pax een document gewijd heeft Pauselijke Raad "Justitia et Pax", Een ethische benadering van de internationale schuld, Ten dienste van de mensengemeenschap (27 dec 1986).

Men kan hier niet stilzwijgend voorbijgaan aan het nauwe verband tussen dit probleem, waarvan de toenemende ernst door de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Populorum Progressio
Over de ontwikkeling van de volken
(26 maart 1967) reeds voorzien is H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de ontwikkeling van de volken, Populorum Progressio (26 mrt 1967), 54. "Dan zullen de ontwikkelingsvolken niet langer het gevaar lopen om overstelpt te worden door schulden, die zij alleen kunnen aflossen door het grootste gedeelte van hun inkomsten af te staan. Beide partijen zullen de rentevoet en de duur van de leningen bepalen, en wel zo, dat deze aanvaardbaar zijn voor beide partners; en hierbij zal men letten op het noodzakelijke evenwicht tussen schenkingen en leningen tegen geen of tegen een minimum aan rente enerzijds en de duur van de aflossingen anderzijds.", en het vraagstuk van de ontwikkeling van de volken. De reden welke de ontwikkelingslanden dreef tot het aanvaarden van het aanbod van de overvloed van beschikbare kapitalen, was de hoop deze te kunnen investeren in ontwikkelingsactiviteiten. Het beschikbaar-zijn van de kapitalen en het feit van het aannemen ervan bij wijze van lening kunnen bijgevolg beschouwd worden als een bijdrage tot de ontwikkeling zelf, welke een wenselijke en in zich rechtmatige zaak is, ook al vindt zij misschien onvoorzichtig en soms te gehaast plaats.

Door de verandering van de omstandigheden, zowel in de landen die schulden hebben gemaakt als op de internationale financieringsmarkt, is het werktuig dat gekozen is om een bijdrage te leveren tot de ontwikkeling, tot een tegengesteld werkend instrument geworden. En dit zowel omdat de debiteurenlanden, om te voldoen aan de verplichtingen van de schuld, zich gedwongen zien kapitalen uit te voeren die nodig zouden zijn om hun levensniveau te verhogen of zelfs maar te handhaven, alsook omdat zij om dezelfde reden geen nieuwe financieringen kunnen verkrijgen die evenzeer onmisbaar zijn.

Door dit mechanisme is het middel dat bestemd is voor de ontwikkeling van de volken een rem geworden, in bepaalde gevallen zelfs een accentuering van de onderontwikkeling.

Deze bevindingen moeten tot nadenken stemmen, zoals het jongste document van de pauselijke commissie Justitia et Pax zegt Vgl. Pauselijke Raad "Justitia et Pax", Een ethische benadering van de internationale schuld, Ten dienste van de mensengemeenschap (27 dec 1986). Bij de presentatie van dit document, over het ethische karakter van de onderlinge afhankelijkheid van de volken, en, om in de lijn van de onderhavige overwegingen te blijven, over de verplichtingen en de voorwaarden voor de medewerking aan de ontwikkeling, die eveneens door ethische beginselen geïnspireerd zijn.