Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Daar heel het volk van God een “gezonden” volk is, heeft de synode opnieuw bevestigd dat “de zending om het Woord van God te verkondigen de taak is van alle leerlingen van Jezus Christus als gevolg van hun doopsel”. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 38 Iedereen die in Christus gelooft, moet zich betrokken voelen bij deze verantwoordelijkheid die voortkomt uit het feit dat men sacramenteel behoort tot het Lichaam van Christus. Dit bewustzijn moet opnieuw worden gewekt in ieder gezin, iedere parochie, gemeenschap, vereniging en kerkelijke beweging. De Kerk is dus als mysterie van gemeenschap missionair en ieder is in zijn eigen levensstaat geroepen om een beslissende bijdrage te leveren aan de christelijke verkondiging. Vgl. Congregatie v d Inst v h Gewijde Leven en de Sociëten Apost Leve, Opnieuw van Christus uit vertrekken: een vernieuwde taak van het Godgewijde leven in het derde millennium, Ripartire da Cristo (19 mei 2002), 36

Bisschoppen en priesters zijn volgens de eigen zending als eersten geroepen tot een bestaan dat is gegrepen door de dienst van het Woord, om het Evangelie te verkondigen, de Sacramenten te vieren en de gelovigen te vormen in een authentieke kennis van de Schriften. Ook de diakens moeten zich geroepen voelen om volgens hun eigen zending mee te werken aan deze taak van evangelisatie.

Het godgewijde leven schittert in heel de geschiedenis van de Kerk door zijn vermogen om uitdrukkelijk de taak van de verkondiging en de prediking van het Woord van God op zich te nemen in de missio ad gentes en onder de moeilijkste omstandigheden, en is daarbij ook bereid nieuwe situaties van evangelisatie onder ogen te zien door dapper en moedig nieuwe wegen in te slaan en nieuwe uitdagingen aan te gaan voor een doeltreffende verkondiging van het Woord van God.

De leken zijn geroepen om hun profetische taak uit te oefenen, die rechtstreeks voortvloeit uit het Doopsel, en te getuigen van het Evangelie in het dagelijkse leven, waar zij zich ook bevinden. Wat dit betreft, hebben de Synodevaders “hun zeer grote achting en dankbaarheid, evenals hun bemoediging” tot uitdrukking gebracht, “voor de dienst die zovele leken en in het bijzonder vrouwen met edelmoedigheid en inzet aan de evangelisatie bewijzen in de gemeenschappen die over de hele wereld zijn verspreid, naar het voorbeeld van Maria van Magdala, de eerste getuige van de vreugde van Pasen”. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 30 De synode erkent bovendien met dankbaarheid dat de kerkelijke bewegingen en de nieuwe gemeenschappen in de Kerk een grote kracht zijn voor de evangelisatie in deze tijd door aan te zetten tot het ontwikkelen van nieuwe vormen van de verkondiging van het Evangelie. Vgl. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 38