Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De synodevaders hebben alle herders aangespoord om in de hun toevertrouwde gemeenschappen meer gelegenheden te scheppen voor vieringen van het Woord: Vgl. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 18 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 35 het zijn bevoorrechte gelegenheden om de Heer te ontmoeten. Daarom kan een dergelijke praktijk alleen maar van groot nut zijn en dient als een belangrijk element van de liturgische pastoraal te worden beschouwd. Deze vieringen krijgen een bijzonder belang bij de voorbereiding op de eucharistie van de zondag, zodat de gelovigen de mogelijkheid hebben dieper door te dringen in de rijkdom van het lectionarium om de Heilige Schrift te overwegen en te bidden, vooral in de sterke liturgische tijden, Advent en Kerstmis, Veertigdagentijd en Pasen. De viering van het Woord van God wordt vervolgens zeer aanbevolen in gemeenschappen waar het ten gevolge van de schaarste aan priesters niet mogelijk is het eucharistisch offer te vieren op de verplichte feestdagen. Rekening houdend met de aanwijzingen die reeds werden verwoord in de postsynodale apostolische exhortatie Sacramentum caritatis omtrent de zondagse bijeenkomsten in afwachting van een priester, Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Het Sacrament van de Liefde - Over de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het leven en de zending van de Kerk, Sacramentum Caritatis (22 feb 2007), 75 beveel ik aan dat er door de bevoegde autoriteiten directoria voor de riten worden vervaardigd met gebruikmaking van de ervaring van de particuliere Kerken. Op deze wijze zullen in deze situaties vieringen van het Woord worden bevorderd die het geloof van de gelovigen voeden, waarbij echter moet worden vermeden dat deze worden verward met eucharistievieringen; “het zouden bij uitstek aanleidingen moeten zijn om tot God te bidden dat Hij heilige priesters naar zijn hart zendt”. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Het Sacrament van de Liefde - Over de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het leven en de zending van de Kerk, Sacramentum Caritatis (22 feb 2007), 75

Bovendien hebben de synodevaders ertoe uitgenodigd om ook het Woord van God te vieren ter gelegenheid van bedevaarten, bijzondere feesten, volksmissies, retraites en bijzondere dagen van boetedoening, eerherstel en vergeving. Wat de verschillende vormen van volksvroomheid betreft, is het, ook al zijn dit geen liturgische handelingen en mogen zij niet worden verward met liturgische vieringen, echter goed dat zij zich hierdoor laten inspireren en vooral de passende ruimte laten voor het verkondigen en het aanhoren van het Woord van God; immers, “in het woord van de bijbel zal de volksvroomheid een onuitputtelijke bron van inspiratie, niet te overtreffen voorbeelden van gebed en vruchtbare voorstellen voor thema’s vinden”. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen (9 apr 2002), 87