Paus Benedictus XVI - 30 september 2010
Tot de vormen van gebed die de Heilige Schrift op de voorgrond plaatst, hoort ongetwijfeld de liturgie der getijden. De synodevaders hebben bevestigd dat het “een bevoorrechte vorm” is “van het luisteren naar het Woord van God, omdat het de gelovigen in contact met de Heilige Schrift en de levende overlevering van de Kerk brengt”. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 19 Men moet vóór alles herinneren aan de diepe theologische en kerkelijke waardigheid van het gebed. Immers, “in de getijden wordt door de Kerk, die de priesterlijke taak van Christus, haar hoofd, uitoefent, ‘zonder ophouden’ (1 Tess. 5, 17) een lofoffer aan God aangeboden, namelijk de hulde van lippen die zijn Naam verheerlijken Vgl. Heb. 13, 15 . Dit gebed is ‘de stem van de bruid zelf, die tot haar bruidegom spreekt, of nog beter, het gebed van Christus tot zijn Vader, samen met dat van zijn lichaam’”. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Liturgie van de Getijden volgens de Romeinse ritus (tweede standaarduitgave 1985), Algemene inleiding op het getijdengebed, Institutio Generalis de Liturgia Horarum (7 apr 1985). Hfd. 1, 15 Het Tweede Vaticaans Concilie zei hierover: “Allen die dit goddelijk officie verrichten, vervullen derhalve een taak van de Kerk en delen tevens in de hoogste eer die aan de bruid van Christus toekomt, want bij de vervulling van hun taak om God te loven, staan zij voor de troon van God in naam van onze moeder de Kerk”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 85 In de liturgie der getijden, als publiek gebed van de Kerk, toont zich het christelijk ideaal van de heiliging van de hele dag op het ritme van het luisteren naar het Woord van God en het bidden van de psalmen, zodat iedere activiteit haar referentiepunt vindt in de aan God gebrachte lof.
Zij die door hun levensstaat aan het bidden van de liturgie der getijden zijn gehouden, moeten deze plicht trouw vervullen ten nutte van heel de Kerk. Bisschoppen, priesters en diakens die aspirant zijn voor het priesterschap, hebben van de Kerk de opdracht gekregen om deze liturgie te vieren en hebben derhalve de plicht iedere dag haar in haar geheel te voltrekken. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 276. § 3 Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 1174. § 1 Wat het verplichte karakter van deze liturgie betreft in de oosterse Kerken sui iuris, dient men te volgen wat in het eigen recht wordt aangegeven. Wetboek, Codex van Canoniek Recht van de Oosterse Kerken, Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium (1 okt 1991), 377.473.538.881 Bovendien moedig ik de gemeenschappen van gewijd leven aan een voorbeeld te zijn in de viering van de liturgie der getijden, zodat zij referentiepunt en inspiratie voor het geestelijk en pastoraal leven van heel de Kerk kunnen zijn.
De synode heeft de wens geuit dat dit type gebed zich meer verbreidt onder het volk van God, vooral het bidden van de Lauden en de Vespers. Een dergelijke toename kan onder de gelovigen alleen maar de vertrouwdheid met het Woord van God vergroten. Men dient ook de waarde te onderstrepen van het getijdengebed dat is voorzien voor de eerste Vespers van zon- en feestdagen, in het bijzonder voor de oosterse katholieke Kerken. Met dit doel beveel ik aan dat, waar mogelijk, de parochies en de gemeenschappen van religieus leven dit gebed bevorderen door de deelname van de gelovigen.