Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Door de diepe band tussen de Heilige Geest en het Woord van God opnieuw te bevestigen hebben wij ook de grondslagen gelegd om de zin en de doorslaggevende waarde te begrijpen van de levende overlevering en de Schrift in de Kerk. Immers, aangezien God “de wereld zo heeft liefgehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven” (Joh. 3, 16), heeft het goddelijk Woord, uitgesproken in de tijd, zich definitief gegeven en “overgeleverd” aan de Kerk, opdat de verkondiging van het heil doeltreffend in alle tijden en op alle plaatsen kan worden meegedeeld. Zoals ons de dogmatische constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Dei Verbum
Over de Goddelijke openbaring
(18 november 1965) in herinnering brengt, heeft Jezus Christus zelf “aan de apostelen de opdracht gegeven om het Evangelie, tevoren beloofd door de profeten en door Hemzelf vervuld en met eigen mond afgekondigd, als de bron van alle heilswaarheid en ordening van zeden aan allen te prediken en hen daardoor te doen delen in de goddelijke gaven. Dit is trouw gedaan door de apostelen die door hun mondelinge prediking, hun voorbeeld en hetgeen zij instelden, hebben overgeleverd, wat zij ofwel hadden ontvangen uit de mond van Christus, uit zijn omgang met hen en zijn daden, ofwel geleerd door de inspraak van de Heilige Geest. Het is eveneens gedaan door die apostelen en apostolische mannen die, onder ingeving van dezelfde Heilige Geest, de boodschap van het heil op schrift hebben gesteld”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 7

Het Tweede Oecumenisch Vaticaans Concilie herinnert er bovendien aan hoe deze overlevering van apostolische oorsprong een levende en dynamische werkelijkheid is: “zij gaat in de Kerk verder onder bijstand van de Heilige Geest”; niet in de zin dat zij verandert in haar waarheid, die eeuwig is. Veeleer “groeit (...) het inzicht zowel in de overgeleverde werkelijkheden als in de overgeleverde woorden”, door de beschouwing en door de studie, door begrip dat voortkomt uit een diepere geestelijke ervaring en door middel van de “verkondiging van hen die met de opvolging in het bisschopsambt de betrouwbare geestesgave van de waarheid ontvangen hebben”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 8

De levende overlevering is essentieel, opdat de Kerk in de tijd groeit in het begrip van de waarheid, zoals die wordt geopenbaard in de Schrift; immers, “door deze overlevering leert de Kerk de volledige canon van de heilige boeken kennen en daarin worden de heilige geschriften ook dieper begrepen en voortdurend werkzaam tegenwoordig gesteld”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 8 Tenslotte is het de levende overlevering van de Kerk die ons de Heilige Schrift op passende wijze laat begrijpen. Hoewel het Woord van God aan de Heilige Schrift voorafgaat en deze overstijgt, bevat zij het goddelijk Woord Vgl. 2 Tim. 3, 16 “op een heel bijzondere wijze”. Vgl. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 3