Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De Heilige Schrift laat de bijzondere liefde van God zien voor de armen en de behoeftigen Vgl. Mt. 25, 31-46 . Herhaaldelijk hebben de synodevaders gewezen op de noodzaak dat de evangelische boodschap, de inzet van herders en gemeenschappen gericht moeten zijn op deze broeders en zusters van ons. Inderdaad, “de eersten die recht hebben op de verkondiging van het evangelie zijn nu juist de armen, die niet alleen behoefte hebben aan brood, maar ook aan woorden van leven”. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 11 Het dienstwerk van de naastenliefde, dat nooit mag ontbreken in onze Kerk, moet altijd verbonden zijn met de verkondiging van het Woord en de viering van de heilige geheimen. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, God is Liefde, Deus Caritas Est (25 dec 2005), 25 Tegelijkertijd is het nodig het feit te erkennen en te beklemtonen dat de armen zelf ook handelende personen bij de evangelisatie zijn. In de Bijbel is de ware arme hij die zich geheel toevertrouwt aan God, en Jezus zelf noemt hen in het Evangelie zalig, “want aan hen behoort het Rijk der hemelen” (Mt. 5, 31) Vgl. Lc. 6, 20 . De Heer prijst de eenvoud van hart van hem die in God de ware rijkdom erkent, op Hem zijn hoop stelt en niet op de goederen van deze wereld. De Kerk mag de armen niet teleurstellen: “De herders zijn geroepen om naar hen te luisteren, om van hen te leren, om hen in hun geloof te leiden en hen te motiveren om hun eigen geschiedenis in handen te nemen”. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 11

De Kerk weet dat er naast een armoede die als deugd moet worden beoefend en waarvoor men kiest, zoals vele heiligen hebben gedaan, er tevens een miserie bestaat, dikwijls het gevolg van ongerechtigheid voorkomend uit egoïsme; een miserie die zich kenmerkt door gebrek en honger en die de voedingsbodem is van conflicten. Wanneer de Kerk het Woord van God verkondigt, weet zij dat het nodig is een “deugdzame cirkel” te bevorderen tussen een armoede “waarvoor men moet kiezen” en een armoede “die men moet bestrijden” door “de soberheid en solidariteit als evangelische en tegelijkertijd universele waarden opnieuw te ontdekken (...) Dit brengt keuzes voor gerechtigheid en solidariteit met zich mee”. Paus Benedictus XVI, Homilie, Sint Pietersbasiliek, Rome, Hoogfeest van Maria, Moeder van God en de 42e Werelddag voor de Vrede (1 jan 2009), 7