Franjo Kardinaal Seper - 20 oktober 1980
Gedurende de middeleeuwen is deze leer voortdurend ingescherpt en verdedigd. Het Concilie van Vienne in 1312 vooral verklaarde duidelijk, dat 'in het Doopsel zowel voor kinderen als voor volwassenen de begingenade en de deugden worden meegebracht' en niet alleen de schuld wordt vergeven. Concilie van Vienne, Constitutie, Dwalingen toegeschreven aan Petrus Johannes Olivi, Fidei catholicae (6 mei 1312), 3-4. DH 903-904 Het Concilie van Florence in 1442 berispt degenen die erop aandringen dat dit Sacrament moet worden uitgesteld, en spoort aan, dat aan kinderen het Doopsel 'moet worden toegediend zodra dit zonder moeilijkheden kan geschieden, waardoor zij aan de heerschappij van de duivel worden ontrukt en onder de kinderen van God opgenomen'. Concilie van Florence, Bul, 11e Sessie - Over de eenheid met de Kopten en Ethiopiërs, Cantate Domino (4 feb 1442), 19. DH 1349
Het Concilie van Trente herhaalt de veroordeling van het Concilie van Carthago Concilie van Trente, 5e Zitting - Decreet over de erfzonde, Sessio V - Decretum super peccato originali (17 juni 1546), 4 Vgl. 15e (en 16e) Synode van Carthago, Erfzonde en genade (1 mei 418) en verklaart, terwijl het een, bewijs put uit de woorden welke Jezus tot Nicodemus sprak, dat niemand 'na de verkondiging van het Evangelie zonder het bad van de wedergeboorte of het verlangen daarnaar' Concilie van Trente, 6e Zitting - Decreet over de rechtvaardiging, Sessio VI - Decretum de iustificatione (13 jan 1547), 4 kan worden gerechtvaardigd. Onder de dwalingen die door het Concilie met een banvloek werden getroffen, is de mening van de anabaptisten te vinden die verzekeren 'er de voorkeur aan te geven het Doopsel van de kinderen achterwege te laten, dan dat zij, zonder persoonlijke geloofsdaad, maar alleen in het geloof van de Kerk worden gedoopt'. Concilie van Trente, 7de Zitting - Decreet over de Sacramenten, Sessio VII - Decretum de Sacramentis (3 mrt 1547), 26
